Carlo Levi: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Denaska1 (diskuto | kontribuoj)
Tiu estas traduko de latuta paragrafo el la itala lingvo
Denaska1 (diskuto | kontribuoj)
Traduko el la itala Vikipedio
Linio 1:
{{Informkesto biografio
Carlo Levi naskiĝis en urbo Torino  deburĝa juda familio, filo de Ercole Raffaele kaj Annetta Treves.  Lia pli aĝa fratino, Luisa Levi, estis infan-psikiatro.Kiel knabo li dediĉadis  multe da tempo al pentrado, kio restis lia pasio dum la tuta vivo, kun bonaj sukcesoj, Li frekventis la liceon Alfieri kaj poste li eniris la fakultaton pri medicino en la Torina universitato. Kiel studento, danke al sia onklo, la deputito Claudio Treves (gravulo en la Itala Socialista Partio), li ekkonis Piero Gobetti, kiu lin invitis al kunlaboro por sia gazeto “”La Rivoluzione Liberale” (La liberala revolucio), kaj linn enkondukis en la lwernejonde Felice Casorati, la plej  ŝatatan de la brilaj Torinaj pentristoj.
|Antaŭnomo = Carlo
|Familinomo = Levi
|Postnomo =
|PostFamilinomo =
|Prononco = Karlo Levi
|AliajLingvoj =
|VeraNomo =
|NaskiĝLoko = Torino
|NaskiĝLokoLigilo = Torino
|NaskiĝTago = 29
|NaskiĝMonato = novembro
|NaskiĝJaro = 1902
|MortLoko = Romo
|MortLokoLigilo =
|MortTago = 4
|MortMonato = januaro
|MortJaro = 1975
|AntaŭOkupo =
|Okupo = verkisto
|Epoko = 20-a jarcento
|Okupo2 = pentristo
|Okupo3 = politikisto
|AliajOkupoj =
|Ŝtato = Italio
|Dosiero = Carlolevi
|TipoDosiero = jpg
|Subteksto = Carlo Levi en 1947
|Ordigo =
}}
Levi, filo de burĝa juda familio, jam kiel infano interesiĝis pri pentrado, tamen studis medicinon kaj ricevis kuracistan diplomon. Li neniam oficiale praktikis kiel kuracisto. En 1931 li aliĝis al la kontraŭfaŝisma movado ''Giustizia e libertà'' (justo kaj libero). Pro sia suspektata kontraŭfaŝisma agado li estis arestita en 1934 kaj denove en 1935, post kiam oni kondamnis lin al restado en [[Grassano]] kaj poste al [[Aliano]] en [[Basilikato]] (ĝis majo 1936). Li senpage kuracis malriĉulojn, sed la aŭtoritatoj malpermesis al li tion. En 1936 li estis liberigita pro ĝenerala [[amnestio]] okaze de la itala konkero de [[Adis-Abebo]]. Li foriris al Parizo kaj revenis al Italio nur en 1941. Oni denove arestis lin kaj enprizonigis lin ĝis 1943, kiam [[Benito Mussolini]] perdis la politikan povon en Italio.
 
El la spertoj dum sia "ekzilo" en Aliano li verkis en 1943 kaj 1944 la romanon [[Cristo si è fermato a Eboli]] (Kristo finhaltis en Eboli), kiun li povis publikigi en 1945. La romano kritikas la sen-civilizaciajn kondiĉojn en la kamparaj regionoj de Basilikato, kien "eĉ la mesaĝo de Kristo ŝajnas neniam esti veninta".
Lia medio ests kulture riĉa. Inter liaj amikoj estis Cesare Pavese, Giacomo Noventa, Antonio Gramsci, Luigi Einaudi, kaj, en la arta medio, Edoardo Persico, Lionello Venturi, Luigi spaszzapan.
 
Post la [[dua mondmilito]] Levi estis aktiva kiel verkisto kaj pentristo. En 1963 li estis elektita kiel itala senatano kaj restis tian ĝis 1972.
Li unuafoje vizitis Parizon en 1923, kaj tie li ekkonis la verkojn de la faŭvistoj, de Ettore Modigliani kaj de ChaimSoutine. Tiu sperto distancigis lin de la faŝisma bombasto kaj de la tiama oficiala itala kulturo
 
En 1975 li mortis pro [[pneŭmonio]].
Dum tiu vojaŝo li aperigis sian unuan artikolon pri pentr-arto en la revuo “L’Ordine Nuovo” (La Nova Ordo) de Antonio Gramsci.
 
Kiam Levi en 1936 rajtis foriri de Aliano, li promesis reveni, sed neniam faris tion en sia vivo. Post sia morto en Romo li tamen estis entombigita en Aliano.
En tiu jaro li ankaŭ doktoriĝis pri medicino, kaj dum kvar jaroj li restis kiel asistanto en la medicina fakultato de la Torina Universitato, sed li ne laboris lprofesie kiel kuracisto, ĉar li elektis  kiel profesiojn la pentradon kaj la verkadon de gazet-artikolo
 
La familio kaj la universitato
 
Carlo Levi naskiĝis en urbo Torino  deburĝade burĝa juda familio, filoliaj degepatroj estis Ercole Raffaele kaj Annetta Treves.   Lia pli aĝa fratino, Luisa Levi, estis infan-psikiatro.Kiel knabo li dediĉadis   multe da tempo al pentrado, kiokaj tiu arto restis lia pasio dum la tuta vivo, kun bonaj sukcesoj, Li frekventisFrekventinte la liceon Alfieri kaj poste, li eniris la fakultaton pri medicino en la Torina universitato. Kiel studento, danke al sia onklo, la deputito Claudio Treves (gravulo en la Itala Socialista Partio), li ekkonis Piero Gobetti, kiu lin invitis al kunlaboro por sia gazeto “”La Rivoluzione Liberale” (La liberala revolucio), kaj linnlin enkondukis en la lwernejondelernejon de Felice Casorati, la plej  ŝatatan depopularan inter la brilajjunaj Torinaj pentristojpentristo.j
 
LiaDum mediola estsstudentaj kulturejarojLi riĉa.amikiĝis Interkun multaj personoj el la liajTorina amikojkultura estiselito: Cesare Pavese, Giacomo Noventa, Antonio Gramsci, Luigi Einaudi, kaj, en la arta medio, Edoardo Persico, Lionello Venturi, Luigi spaszzapanSpazzapan.
 
En 1923 li unuafoje vizitis Parizon, kaj tie ekkonis la verkojn de l afaŭvista skolo, de Amedeo Modigliani, de Chaim Soutine., Li komencis distanciĝi de  la oficiala itala kulturo kaj de la faŝista bombastado, i komencis la kunlaboron kun la revuo ''L’Ordine Nuovo'' (La Nova Ordo) de Antonio Gramsci per artikolo pri pentrado
 
. En la sama jaro li doktoriĝis pri medicino. li restis kvar jarojn ĉe la universitato kiel asistanto, sed lne praktikis la profesion de kuracisto, preferante la pentradon kaj la verkadon de gazetaj artikoloj 
 
.
[[Kategorio:Italaj judoj]]
[[Kategorio:Judaj verkistoj]]