Odo Bujwid: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kozyra (diskuto | kontribuoj) |
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 15:
[[Dosiero:Policistoj UK1924.jpg|eta|maldekstra|300px|[[UK 1924]] en [[Vieno]], Odo Bujwid kun [[Klara Zamenhof]] kaj policistoj]]
[[Dosiero:Bujwid Pompeje.jpg|thumb|300px|dekstra|[[Julia C. Isbrücker]] kaj [[Odo Bujwid]] dum la ekskurso al [[Pompeo]] dum la 27a UK en [[Romo]], 1935]]
[[Dosiero:GrobowiecBujwidów-CmentarzRakowicki-POL, Kraków.jpg|thumb|La tombo de familio Bujwid ([[Odo Bujwid]] kaj [[Kazimiera Bujwidowa]]) en la Rakowicki-Tombejo en [[Krakovo]]]]
[[Dosiero:CegiełkaBujwidów-Wawel-POL, Kraków.jpg|thumb|dekstra|[[Odo Bujwid]] kaj lia edzino [[Kazimiera
Lia agado por Esperanto komenciĝis en [[1912]], kiam li fariĝis la prezidanto de la [[8-a UK 1912]] en [[Krakovo]]. Postmilite li estis prezidanto de la [[Tutpola Federacio de Esperanto-Societoj]]. Li, havante gravajn rilatojn kaj konatecojn en la regantaj polaj medioj, ofte atingis favorojn por [[Esperanto]] kaj esperantistoj (pasportoj, vizoj k. a.). Danke al liaj pledoj la pola respublika prezidento [[Józef Piłsudski]] mem fariĝis favora al Esperanto kaj akceptis la patronecon de la [[23-a UK 1931]], kies prezidanto estis Bujwid. Ankaŭ lia merito estis, ke la pola [[radio]] de tempo al tempo aranĝis Esperantajn prelegojn.
Linio 24:
== La privata vivo ==
Lia edzino, [[Kazimiera
Ili havis 6 infanojn: Kazimiera, Zofia, Jadwiga, Helena, Johano kaj Stanislao.
|