Odo Bujwid: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 15:
 
[[Dosiero:Policistoj UK1924.jpg|eta|maldekstra|300px|[[UK 1924]] en [[Vieno]], Odo Bujwid kun [[Klara Zamenhof]] kaj policistoj]]
[[Dosiero:Bujwid Pompeje.jpg|thumb|300px|dekstra|[[Julia C. Isbrücker]] kaj [[Odo Bujwid]] dum la ekskurso al [[Pompeo]] dum la 27a UK en [[Romo]], 1935]]
[[Dosiero:GrobowiecBujwidów-CmentarzRakowicki-POL, Kraków.jpg|thumb|La tombo de familio Bujwid ([[Odo Bujwid]] kaj [[Kazimiera Bujwidowa]]) en la Rakowicki-Tombejo en [[Krakovo]]]]
[[Dosiero:CegiełkaBujwidów-Wawel-POL, Kraków.jpg|thumb|dekstra|[[Odo Bujwid]] kaj lia edzino [[Kazimiera BujwidBujwidowa]] engaĝigis sin en la rekonstruadon de pola reĝa Kastelo [[Vavelo]] en Krakovo en la jaro 1921, tion memorigas la memorbriko farita de la Restaŭr-Komitato]]
Lia agado por Esperanto komenciĝis en [[1912]], kiam li fariĝis la prezidanto de la [[8-a UK 1912]] en [[Krakovo]]. Postmilite li estis prezidanto de la [[Tutpola Federacio de Esperanto-Societoj]]. Li, havante gravajn rilatojn kaj konatecojn en la regantaj polaj medioj, ofte atingis favorojn por [[Esperanto]] kaj esperantistoj (pasportoj, vizoj k. a.). Danke al liaj pledoj la pola respublika prezidento [[Józef Piłsudski]] mem fariĝis favora al Esperanto kaj akceptis la patronecon de la [[23-a UK 1931]], kies prezidanto estis Bujwid. Ankaŭ lia merito estis, ke la pola [[radio]] de tempo al tempo aranĝis Esperantajn prelegojn.
 
Linio 24:
== La privata vivo ==
 
Lia edzino, [[Kazimiera BujwidBujwidowa]] (naskiĝis la {{daton|16|oktobro|1867}} en [[Varsovio]], mortis la {{daton|8|oktobro|1932}} en [[Krakovo]]), feministo - pioniro por la virinaj rajtoj, [[esperantisto]] - estis fidela helpantino ankaŭ en Esperantaj laboroj; ŝi mortis la [[8-a de oktobro|8-ansia de oktobro]]edzo, [[1932ateisto]].
Ili havis 6 infanojn: Kazimiera, Zofia, Jadwiga, Helena, Johano kaj Stanislao.