Albert Abraham Michelson: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Kozyra (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 10:
|Loko de morto = [[Pasadena (Kalifornio)|Pasadena]], [[Kalifornio]], [[Usono]]
}}
'''Albert Abraham MICHELSON''' ([[19-an de decembro]] [[1852]], [[Strelno]] / [[Strzelno]], [[Provinco]] [[Poznano]], en la tiama [[Prusio]] dum la [[dispartigoj de Pollando-Litovio]] aŭ dispartigoj de la [[Respubliko de Ambaŭ Nacioj]] – [[9-an de majo]] [[1931]], [[Pasadena (Kalifornio)|Pasadena]], [[Kalifornio]], [[Usono]]) estis germandevena usona [[fizikisto]]. Li enkondukis kiel baza konstanto la [[lumrapido]]n kaj okupiĝis pri [[spektroskopio|spektroskopiaj]] kaj [[meteorologio|meteorologiaj]] esploroj. En [[1907]], li ricevis la [[Nobel-premio pri fiziko|Nobel-premion pri fiziko]], kaj la [[Medalo Copley|medalon Copley]].
 
Michelson estis 2-jara, kiam kun la familio elmigris al [[Usono]]. La familio komence loĝis en [[Novjorko]], poste translokiĝis al la nevada Virginia City, pli poste al [[San Francisko]], kie la patro iĝis bonhava komercisto.
Linio 20:
Michelson volis mezuri per interferometro la relativan rapidon de la Tero al la [[lumporta etero|etero]], oni pensis tiam, ke la etero plenigas la [[universo]]n. La eksperimentoj de Michelson en Berlino ne montris striojn, tiel la Tero ne moviĝas rilate al la etero.
 
Michelson ekde 1883 laboris kiel profesoro pri fiziko en la Altlernejo de Aplikata Naturscienco Case en Cleveland kaj eksperimentis pri interferometro. Li volis publikigi la rezultojn jam en 1887, kiuj ne montris interferometrajn striojn. Li laboris kun usona [[kemiisto]] [[Edward William Morley]], post ili nomumiĝas nun la ''Michelson–Morley-eksperimento''. Inter la newton-a[[Neŭtono|neŭtona fiziko]], la rezultoj estis kontraŭdiraj, kiujn solvis nur [[relativeca teorio]] de [[Albert Einstein]] en [[1905]].
 
Michelson estis ekde 1892 fizika profesoro en Worcester, en Universitato Clark, ekde 1889 fizika profesoro de la Ĉikaga Universitato kaj samtempe gvidanto de la fizika katedro. Li retiriĝis en 1929. Li estis de 1923 ĝis 1927 prezidanto de la Nacia Scienca Akademio. Li estis la unua usonano, kiu ricevis Nobel-premion (en 1907 pro la spektroskopiaj kaj meteologiaj esploroj).