Eduard Douwes Dekker: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Aldonis ligilojn al la esperantaj tradukistoj.
e informkesto verkisto
Linio 1:
{{Informkesto homojverkisto
|Nomo = Eduard Douwes Dekker
|Portreto = Eduard Douwes Dekker - 001.jpg
|Priskribo = nederlanda verkisto
|Grandeco de bildo = 230
|Dato de naskiĝo = [[2-a de marto]] [[1820]]
|Loko de naskiĝo = [[Amsterdamo]]
|Dato de morto = [[19-a de februaro]] [[1887]]
|Loko de morto =
}}
'''Multatuli''', [[pseŭdonimo]] de '''Eduard DOUWES DEKKER''' (naskiĝis la [[2-a de marto|2-an de marto]], [[1820]], mortis la [[19-a de februaro|19-an de februaro]] [[1887]]), estis [[Nederlando|nederlanda]] [[verkisto]].
 
== Vivo ==
Eduard DOUWESDouwes DEKKERDekker naskiĝis en [[Amsterdamo]], Korsjespoortsteeg 20, kie nun situas la [http://www.multatuli-museum.nl Multatuli-Muzeo]. Kiam li havis 19 jarojn li iris al [[Nederlanda Hindio]], la nuna [[Indonezio]], kie li dum 17 jaroj okupis diversajn postenojn, ĝis en januaro 1857 okazis la konflikto kun la kolonia registaro pri la misfaroj en la residentejorezidejo [[Lebak]] ([[Javo]]). Li maldungiĝis.
 
Ekde 1859, denove en Nederlando, li ekuzis la kaŝnomon Multatuli ([[Latino|Latine]]: ''mi multe suferis'') kaj verkis sian plejgravan romanon ''[[Max Havelaar]]'' (1860) en [[Bruselo]], kun du pledoj: sia reakcepto en la kolonia registaro kaj plibonigo de traktado de la indoneziaj indiĝenoj.
 
La romano havis efikon en la nederlanda socio, sed ne liveris la rezulton kiun li atendis: oni ne redungis lin, sed la verko estis aklamita kiel impona literaturaĵo: ĝi estis bunta muntaĵo de diverspecajdiversspecaj formoj.
 
Seniluziita restis al li nur la verkista profesio. Li estis bonega oratoro kaj vere revigligis la stagnitan nederlandan lingvon, tamen li ne ŝatis esti verkisto, ĉar al li ĝenis ke oni laŭdis lin pro lia lingvouzo, kaj preteriris al la enhavo.
Linio 22 ⟶ 14:
Kvazaŭa daŭrigo al la ''Havelaar'' estis la belega ''Amleteroj'' (1861), sed lia ĉefa verko estis lia ''Ideoj'', aperinta entute en sep kolektoj (1862-1877) kaj entenanta interalie la brilan satiran Bildungsroman ''Woutertje Pieterse''. Li ankaŭ verkis diversajn broŝurojn kaj teatraĵojn: ''De Bruid Daarboven'' (1864), ''Vorstenschool'' (1872) kaj ''Aleid'' (1876, nekompletigita).
 
La rilato kun lia edzino ''Tine VANvan WIJNBERGENWijnbergen'' kaj liaj du infanoj malboniĝis, kaj post la morto de lia edzino en [[1874]] li nur tre malmulte verkis.
 
En [[1875]] li edziĝis kun ''Mimi HAMMINCKHamminck SCHEPELSchepel'' kaj retiriĝis en [[Germanio]], unue en [[Wiesbaden]], poste en [[Nieder-Ingelheim]], kie li la [[19-a de februaro|19-an de februaro]] [[1887]] mortis. Li estis la unua nederlandano kiu estis kremaciita.
 
== Listo de verkoj ==