Pievo: Malsamoj inter versioj

Post la invado de [[Lombardoj|Longobardoj]] kaj subinflue de la monaĥaro de la irlanda abato [[Sankta Kolombano]], la pievo ekindikis submetitajn vilaĝojn, devigitajn pagi tributon al la konkerintoj, kiuj, male, ariĝis en la "[[Fara (Longobardio)|faroj]]" (ariĝoj). La termino, do, komencis signifi kontraŭstaron, kulturan kaj socian, inter la submetitaj “romianoj” kaj la dominanta klaso longobarda.<ref> Ekzemplo pri tio estas la loknomoj de [[Farra di Soligo]] kaj [[Pieve di Soligo]], en provinco de [[Trevizo]], kaj tiuj de [[Farra d'Alpago]] kaj [[Pieve d'Alpago]] en provinco de [[Belluno]].</ref>

[[Dosiero:Piona2.JPG|300px|rightdekstra|thumbeta|S. Nikolao, 12a jc, Piona ([[Komo]] (Italio)]]

Inter la [[9-a jarcento|9-a]] kaj la [[10-a jarcento]], la pievoj komencis sin doti per [[Kampanilo|kampanilojkampanilo]]j, kontribuante al la modifo de la strukturaj karakterizoj de la establaĵoj. <ref> Ekzemple (se ekzempli plue per la italaj tiamaj eventoj), la pievo de [[Santarcangelo di Romagna]] havas la kampanilon surfasadan. Por eniri la kultejon necesas, do, trairi kampanilon. La preĝejo datiĝas je [[6-a jarcento]] kaj prezentas apartegajn strukturajn modifojn taŭgajn por korekti la ŝajnerarojn de perspektiva vido (ekzemple, la muraj vandoj estas iomete klinaj kompare kun ortaj aksoj. </ref>. La religia rolo de la pievoj estis esenca, en la Eŭropo malmulte urbanizita de la Alta Mezepoko: por tiu kiu loĝis fore el la urbaj centroj, la pievo estis la sola centro en kiu eblis administri ĉiujn sakramentojn, inkluzive de la bapto.</ref> Origine, fakte, la bapta rito estis prerogativo de la katedraloj, nome de la urboj. Ĉirkaŭ la 10-a jarcento oni komencis uzi la vorton “pievo” kun signifo de “centro de eklezia distrikto”. Al la pievo referencis la ĉirkaŭaj vilaĝoj, kvankam provizitaj per propra preĝejo kaj sacerdota vikario, ĉiukaze dependanto de la “pievano”.

Kiam fluis la komunikado inter urboj kaj vilaĝoj kaj agadis novaj ekonomiaj faktoroj, la pievoj ekperdis la kvalifikon de "centra loko de kulto" kaj sekve ankaŭ ilia rolon civilan, kaj la termino ''pievo'' komencis indiki nur teritorion de la antikva "distrikto dotita per porbapta preĝejo".

El la termino "Pievo" respektive itale "Pieve" en Italio devenas multaj [[Loknomo|loknomojloknomo]]j kiel [[Pieve Ligure]], [[Pieve di Soligo]], [[Pieve di Cadore]], [[Pieve d'Alpago]], [[Pieve Emanuele]] kaj aliaj (300 ĉirkaŭ).

* http://it.wikipedia.org/wiki/Speciale:Prefissi/Pieve_di Ĉiuj artikolo kun la vorto ''pieve'' en la] [[itallingva vikipedio]] (ĉirkaŭ 300)

[[Kategorio:KirkojKristanaj preĝejoj]]