Safavidoj: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 2:
La '''Safavida [[Monarkio|Reĝlando]]''' aŭ ''safavidoj'' ([[1501]]-[[1722]]) ([[perse]]: دودمان صفوی) estas konsiderata kiel la plej granda [[Historio de Irano|Irana Imperio]] ekde la [[muzulmana konkero de Persio]]. La safavidoj estis origine de [[Ardabil]], urbo de [[Azerbajĝano]], tiame en la nordokcidento de [[Irano]]. Ili estis ĉefe dinastio kiu parolis [[tjurka lingvaro|tjurkan lingvon]] ([[azera]]) sed kun la paso de la tempo ili persiĝis. La safavidoj establis unuiĝintan kaj sendependan Iranan Ŝtaton unuafoje post la muzulmana konkero de Persio kaj ili refirmigis la politikan iranan identecon, kaj establis la [[ŝijaismo|ŝijaisman islamon]] kiel la oficiala religio de Irano. La safavidoj regis en Irano inter [[1502]] kaj [[1722]], kvankam kelkaj safavidoj regis ĝis [[1760]]. La imperia armeo atingis cent mil soldatojn.
[[Ismail_la_1-a]] estis unua reĝo de la dinastio, kiu unuiĝis Iranon en la jaro 1501 kaj enoficigis [[Tabrizo|Tabrizn]] kiel [[ĉefurbo]] de la nova reĝlando.<ref>غفاری فرد، عباسقلی.، 1392. ''تاریخ مفصل صفویه (جلد اول)''، صص110-113</ref> Tahmasb la 1-a regis Poste Ismail kaj transigis la ĉefurbon al [[Kazvin]], ĉar Tabriz estis proksima al la landlimoj de [[Otomana Imperio]], kiu estis malamiko al Safavidoj kaj povis trafi ilian ĉefurbon. Tahmasb malliberejis sian filon Ismail la 2-an, kiu estis lia [[kronprinco]], en 1557 por dek naŭ jaroj; ĉar Tahmasb timis ke la filo ribelis kontraŭ li kaj preni lin malsupre de la trono. Ismail la 2-a regis por nur unu jaro. Li mortigis pro
[[Sulejmano la 1-a]] konkeris por la [[Otomana Imperio]] multe de [[Mezoriento]] en sia konflikto kun la '''Safavidoj'''.
| |||