Bengala lingvo: Malsamoj inter versioj

Minimume 215 milionoj da personoj parolas ĝin kiel patrinan[[gepatra lingvo|gepatran lingvon]] (2005). Ĝi apartenas al la tiel nomataj mondlingvojmondolingvoj (pli ol 100 milionoj) da parolantoj) kaj okupas la lokon 77a laŭ la kvanto de la parolantoj en la mondo. El la parolantoj pli ol 140 milionoj da homoj vivas en [[Bangladeŝo]], kie la bengala lingvo estas [[oficiala lingvo]]. En [[Hindio]] aŭ [[Bharato]] vivas pli ol ĉ. 75 milionoj da parolantoj. Tie ĝi estas unu el 22 oficialaj lingvoj. En la federaciaj ŝtatoj [[Okcidenta Bengalio]] kaj [[Tripuro]] ĝi estas la dua plej grava lingvo post la hindia[[hinda lingvo]]. Aliaj homoj ĝin parolas en [[Malajzio]], [[Nepalo]], [[Saŭda Arabio]], [[Singapuro]], la [[Unuiĝintaj Arabaj Emirlandoj]], [[Britio]] kaj [[Usono]].

La bengala lingvo sekvas jenan vortordon - subjekto, objekto, verbo -. Ĝi uzas postpoziciojn anstataŭ prepoziciojn. Ne ekzistas gramatika genro.

La plej antikvaj skribaj atestoj pri la lingvo estas kolekto de 47 kantoj de diversaj poetoj, la [[CharyapadaĈarjapado]].

[[Dosiero:Charyapada.jpg|dekstra|frame|220px|Paĝoj el la ''CharyapadaĈarjapado''.]]