Aŭgusto Cezaro: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 176:
La Dua Konstitucia Interkonsento estis kompletigita parte por malpliigi konfuzon kaj formaligi la juran aŭtoritaton de Aŭgusto por interveni en Senataj provincoj. La Senato garantiis al Aŭgusto formon de ĝenerala ''imperium proconsulare'', aŭ prokonsula imperio (povo) kiu aplikiĝis tra la tuta imperio, ne nur al liaj provincoj. Krome, la Senato pliigis la prokonsulan imperion de Aŭgusto en ''imperium proconsulare maius'', aŭ prokonsula imperio aplikebla tra la tuta imperio kio estis plie (''maius'') aŭ pli granda ol tenita de aliaj prokonsuloj. Tio fakte havigis al Aŭgusto konstitucian povon superan al tiu de aliaj prokonsuloj en la imperio.<ref name="eck 57" /> Aŭgusto restis en Romo dum la plinoviga procezo kaj havigis al veteranoj grandajn donacojn por akiri ilian subtenon, kaj tiele sekurigis sian statuson de prokonsula imperio ''maius'' estis plinovigita en 13 a.K.<ref name="ccaa 26" />
===
Dum la dua interkonsento, Aŭgusto ricevis ankaŭ la povon de [[Pleba tribunuso|tribunuso]] (''tribunicia potestas'') por la tuta vivo, kvankam ne la oficialan titolon de tribunuso.<ref name="eck 57" /> Dum kelkaj jaroj, Aŭgusto ricevis ''tribunicia sacrosanctitas'', nome imuneco donita al [[Pleba tribunuso|tribunusoj]]. Tiam li decidis ekhavi la tutajn povojn de magistrataro, plinovigitajn ĉiujare, por la tuta vivo. Laŭleĝe, tio estis fermita nur por [[Patricio|patricioj]], nome statuso kiun Aŭgusto estis akirinta nur kelkajn jarojn antaŭe kiam li estis adoptita de Julio Cezaro.<ref name="ccaa 36">Gruen (2005), 36.</ref> Tiu povo permesis al li kunigi la Senaton kaj la popolon en iliaj deziroj kaj fari negocojn antaŭ ili, por haltigi la agadon de ĉu la Asembleo aŭ la Senato, por prezidi super balotadoj, kaj por paroli la unua en ĉiu kunsido.<ref name="ccaa 26" /><ref name="eck 57 58">Eck (2003), 57–58.</ref> Ankaŭ inkluditaj en la tribunusa aŭtoritato de Aŭgusto estis povoj kutime rezervitaj por la [[censoro]]j; tiuj estis ekzemple la rajto superrigardi publikan moralon kaj kribri la leĝojn por sekurigi ke ili estas de publika intereso, same kiel la kapablo fari [[censo]]n kaj determini la membrecon de la Senato.<ref name="eck 59">Eck (2003), 59.</ref>
Kun la povoj de censoro, Aŭgusto alvokis al virtoj de Romia patriotismo malpermesante ĉiun vestaĵon escepte la klasikan togon enirante la Forumon.<ref name="ccaa 30">Eder (2005), 30.</ref> Ne estis antaŭaĵo en la Romia sistemo por kombinado de la povoj de tribunuso kaj de censoro en unusola posteno, nek Aŭgusto mem estis elektita al la posteno de ''censoro''.<ref name="bunson 80">Bunson (1994), 80.</ref> Ankaŭ Julio Cezaro estis ricevinta similajn povojn, laŭ kiuj li zorgis por superrigardi la moralon de la ŝtato. Tamen, tiu posteno ne etendis la kapablon de la censoro por fari censon kaj determini la liston de aliĝintoj al la Senato. La posteno de la ''tribunus plebis'' ekperdis sian prestiĝon pro la amasigo de tribunusaj povoj fare de Aŭgusto, tiele li plivivigis sian gravon farante mandatan nomumon por ajna plebano kiu deziris la postenon de [[pretoro]].<ref name="bunson 427">Bunson (1994), 427.</ref>
[[File:August Labicana Massimo Inv56230 n2.jpg|thumb|Kapo de Aŭgusto kiel ''[[Pontifex Maximus]]'', Romia artaĵo de la fino de la Aŭgusta periodo, lasta jardeko de la 1a jarcento a.K.]]
{{redaktata}}
Aŭgusto was granted sole ''imperium'' within the city of Rome itself, in addition to being granted proconsular imperium maius and tribunician authority for life. Traditionally, proconsuls (Roman province governors) lost their proconsular "imperium" when they crossed the Pomerium – the sacred boundary of Rome – and entered the city. In these situations, Augustus would have power as part of his tribunician authority but his constitutional imperium within the Pomerium would be less than that of a serving consul. That would mean that, when he was in the city, he might not be the constitutional magistrate with the most authority. Thanks to his prestige or ''auctoritas'', his wishes would usually be obeyed, but there might be some difficulty. To fill this power vacuum, the Senate voted that Augustus' imperium proconsulare maius (superior proconsular power) should not lapse when he was inside the city walls. All armed forces in the city had formerly been under the control of the urban praetors and consuls, but this situation now placed them under the sole authority of Augustus.<ref name="eck 60">Eck (2003), 60.</ref>
In addition, the credit was given to Aŭgusto for each subsequent Roman military victory after this time, because the majority of Rome's armies were stationed in imperial provinces commanded by Augustus through the [[legatus]] who were deputies of the princeps in the provinces.<ref name="eck 61" /> Moreover, if a battle was fought in a Senatorial province, Augustus' proconsular imperium maius Aŭgusto allowed him to take command of (or credit for) any major military victory. This meant that Aŭgusto was the only individual able to receive a triumph, a tradition that began with Romulus, Rome's first King and first triumphant general.<ref name="eck 61">Eck (2003), 61.</ref> [[Lucius Cornelius Balbus the Younger|Lucius Cornelius Balbus]] was the last man outside Augustus' family to receive this award, in 19 BC.<ref name="eck 61" /> (Balbus was the nephew of Julius Caesar's great agent, who was governor of Africa and conqueror of the [[Garamantes]].) Tiberius, Aŭgusto's eldest son by marriage to Livia, was the only other general to receive a triumph—for victories in Germania in 7 BC.<ref name="eck 117">Eck (2003), 117.</ref>
===Nova ekonomia kaj socia ordo ===
| |||