Germanaj kolonioj: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
Franeg (diskuto | kontribuoj) Mistajpaĵoj |
||
Linio 3:
== Historio de la germanaj kolonioj ==
Post fondiĝo de la Germana [[Regno (politiko)|Regno]] en 1870/71, la kolonia ideo havis nur malgrandan rolon en la regno. Precipe la [[Regna Kanceliero (Germanio)|regna kanceliero]] [[Otto von Bismarck]] rifuzis teritoriajn akirojn en la transoceano, ĉar li atendis malgrandan ekonomian profiton, avantaĝojn kaj samtempe politikajn problemojn el la koloniismo.
En 1873 oni fondis la Afrikan Asocion en Germanio ("Afrikanische Gesellschaft in Deutschland"), kies ĉefa tasko estis la geografia skoltado de Afriko. En 1882 fondiĝis la "[[Germana Kolonia Unuiĝo]]" (Deutscher Kolonialverein), kiu agadis pri koloniisma propagando. En 1884 fondiĝis la konkuranta "[[Asocio por la germana koloniigo]]" (Gesellschaft für deutsche Kolonisation), kiu celis la praktikan koloniigon. La
La vera kolonia politiko komenciĝis en [[1884]], kiam [[Otto von Bismarck]] tiris al defenda ombrelo de la Germana Regno la posedaĵojn de komercistoj (post brita ekzemplo). Bismarck ŝanĝis sian opinion pro la koloniiga febro de la germana loĝantaro, tiel li volis fortigi sian pozicion per apogo de la koloniigo-amika partio [[Nationalliberale Partei]], antaŭ la Reichstag-elektoj de 1884. Ekonomiaj, socialaj kaj naciaj motivoj apenaŭ rolis.
Linio 19:
Spite la ĉiu strebo, Germanio akiris nur malmultan teritorion (ekz. en 1888 [[Nauro]], en [[1898]] la ĉinan urbon [[Qingdao]] (Tsingtao), [[1899]] la insularojn [[Karolinoj]] (la nuna [[Federacio de Mikronezio]]), [[Samoo]], [[Marianoj]] kaj [[Palaŭo]]. Germanio akiris parton de franca [[Kongo]] por [[Kameruno]] sekve de la [[dua maroka krizo]] de 1911.
Eknonomie, la germanaj kolonioj nur englutis la investojn – krom [[Togo]] – kaj ŝajnis redoni la profiton nur komence de la 1910-aj jaroj. Tiun
== La germanaj kolonioj ==
| |||