Granda ekvizeto: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 10:
Sterilaj tigoj estas densaj, helverdaj kaj kavaj en la centro.
Ili prezentas inter 20 kaj 40 fajnajn laǔlongajn ripojn ĉe la surfaco.
Ili portas [[verticilo|verticilojn]] de branĉetoj je la nivelo de siaj nodoj, kiuj memformiĝas sub foliaj kolkrispaĵoj.
sub foliaj kolkrispaĵoj.
 
Reprodukta aparato
La fertilaj tigoj neniam estas disbranĉigitaj kaj do ili neniam prezentas branĉetojn. Ili portas grandan ekstreman [[Spiko|spikon]], longforman, kiu konsistas el [[sporangioforo|sporangioforoj]] disponitaj inter verticiloj aǔ pedunkloj; ili produktas verdajn sporojn.
en sporangiosporoj disponitaj inter verticiloj aǔ pedunkloj, ili produktas verdajn sporojn.
 
DispartigoDistribuo kaj loĝtipoloĝloko
Tiu planto troviĝas en arbetaĵoj, humidaj densejoj aǔ herbejoj,
en vojfosaĵoj, ĉe fontojrandoj, kaj deapud ombraĵaj riveretoj, kaj ankaǔ, pli anekdote, sur ŝtupoj ĉe kalkŝtonaj marbordaj klifoj.
Interalie ĝi kuŝas en kelkaj tipoj de grandherbejo en diversaj situacioj, ĉe argilaj terojgrundoj aǔ ŝlimaj aǔ pli certe alkalinaj, humidaj, sufiĉe riĉaj pri nutraĵoj aû kalkaĵoj, kune kun hirta epiloboepilobio, komuna kano, heĝa konvolvulo, kanaba eǔpatorio, granda urtiko, herbejreĝino kaj la aliaj tipaj grandherbejaj plantoj.
Ĝi vivas en ĉiujmezvarmaj departementojregionoj ende metropolala Franciomalnova mondo.
 
Ekologia rolo
Ĝia uzado povas provoki digestajn malordojn, neǔrologiajn kaj muskolajn
malnormalaĵojn al brutaro, ĉefe al la ĉevaloj, pro ĉeesto de [[tiaminazo]] kiu inhibicias la produkton de [[vitamino]] B1.
 
Notoj kaj referencoj