Segovio: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 144:
Segovio estas loĝata ekde antaŭ multaj jaroj. En la loko kie hodiaŭ troviĝas la Alkazaro ekzistis [[keltoj|kelta]] [[kastro]]. Dum la romia epoko ĝi apartenis al la jura monaĥejo de [[Klunio]]. En la [[visigotoj|visigota Hispanio]] esti estis episkopa sidejo de la [[Romkatolika Eklezio]], dependanta de la [[Diocezo de Toledo]] kiu konsistis el la antikva romia provinco [[Carthaginense]] en la [[diocezo de Hispanio]].
 
Oni kredas ke la urbo estis forlasita por invado de la muzulmanoj. Post la konkero de [[Toledo]] fare de la reĝo [[Alfonso la 6-a de Leono kaj Kastilio]], la bofilo de la reĝo Alfonso la 6-a, la grafo [[Rajmondo de Burgonjo]], kune kun la unua episkopo de la refondita diocezo, la ankaŭ franca [[Pedro de Agen]], ekigis la reloĝadon de Segovio en l jaro 1088<ref>[[Anales toledanos]] [http://books.google.ca/books?id=FcEPAAAAIAAJ&pg=PA381]</ref> kun kristanoj venintaj el la nordo de la Iberia duoninsulo kaj de trans la Pireneoj, donante al ĝi vastan areon kies teritorio transiris la [[Gvadarama Montaro|Gvadaraman montaron]] kaj eĉ la limlinion de la rivero [[TaĵoTaĥo]].
 
Dum la 12 jarcento ĝi suferis gravajn tumultojn kontraŭ ĝia reganto, [[Álvar Fáñez]], kaj poste kiel parto de la bataloj dum regado de la reĝino [[Uraka de Kastilio kaj Leono|Uraka]]. Malgraŭ la kaoso, ĝia situo en la regiono por paŝtado, konvertis ĝin en grava centro de la lankomerco kaj de manufakturado de teksaĵoj (kies ekzistado estas dokumentita ekde la 12a jarcento).