Karel Kraft: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
RG72 (diskuto | kontribuoj)
→‎Profesia vivo: korektis stilon, ofte neenciklopedian
Linio 10:
==Profesia vivo==
 
Kiam li studis en la realgimnazio de Příbram, veniskomenciĝis la milito[[Dua mondmilito]]. Pro spitemo kontraŭ la protektorate deviga germana lingvo li lernis aŭtodidakte la anglan, francan kaj ankaŭ la rusan kun hejme kaŝata fuĝinta rusa prizonulo. Antaŭ la fino de la milito anstataŭ prepari sin por la abiturienta ekzameno li devis laŭordone labori por la germanoj. Abiturientiĝi li povis nur post la milito.
 
Antaŭe en majo 1945 li sekrete transkondukis germanan dizertinton al ties hejmo en [[Bavario]]. De tie trans okupaciataj zonoj en [[Germanio]], sopirante pri aventuro, li atingis Francion[[Francio]]n. Sed ĉar li ne posedis ĉe si postulatan financan sumon, li baldaŭ estis enprizonigita kiel vagulo kaj poste kune kun eksaj koncentrejanoj repatriigita reen al Ĉeĥoslovakio.
 
Sopiro ekkoni la mondon kaj scio pri militaj kaj postmilitaj kruelaĵoj venigis lin al serĉado de humanismaj celoj. Li interesiĝis pri hiduismo[[hinduismo]] kaj aliaj orientaj filozofioj, kiuj metis lin sur la vojon de [[vegetarismo]], kio por multaj tiutempe estis eble nur konduto de strangulo, sed por li ĝi estis afero esenca.
 
Plie li komencis lerni Esperanton, lingvon malkonstruantan murojn inter la nacioj. Al la esperantista esperanto-movado li restis fidela dum la tuta vivo kaj dediĉis al ĝi nekredeblajnsiajn energion kaj tempon. Li korespondis kun amikoj -esperantistoj el la tuta mondo.
 
Vizitadis lin nederlandanoj, li ankaŭ verkis por la esperantlingvaj elsendoj de la [[pola radio]], por la japanaj gazetoj, al kuracistoj en [[Ĉinio]] li sendadis vinberan sukeron, tie mankantan, kaj ankaŭ informojn por ilia teatro „Signala lumo”, laŭ modelo de la ĉeĥa teatro Semafor de Suchý kaj Šlitr.
 
En la profesia sfero kiel ĵusa abituriento li trapasis instruistan kurson kaj fariĝis edukisto. Kiam li estris en 1948 resanigan restadon de infanoj trafitaj de la milito en Pec pod Sněžkou, li konatiĝis kun sia estonta edzino, kiu ĝi tie plenumis praktikadonpraktikis kiel kuiristino post fino de familia lernejo.
 
Fine de 1948 li rekrutiĝis por dujara soldata servo. Reveninte en la civilan vivon li fariĝis instruisto en [[Hříměždice]] kaj en 1950 li edziĝis al sia viv-amatino.
En 1951 li venis al [[Rosovice]] kiel lernejestro, kie al li en 1952 naskiĝis lia filo en la sama tago, en kiu mortis la angla reĝo Georgo. Ekde 1953 li instruis ĉe unuklasa lernejo en [[Županovice]] ĝis inundo en 1955. Županovice al li plaĉis, enEn 1957 li aĉetis tie parcelon kun argila dometo kaj komencis konstrui kabanon, kiun lin memhelpe post certa tempo rekonstruistransformis alje domo kaj en la [[1970-aj jaroj]] litie enloĝiĝis. Kun la lokaj fajrobrigadistoj li travivis tiutempe kutiman riĉan vilaĝan vivon.
 
Post inundo de digolago Slapy li estis translokita kiel lernejestro al [[Obořiště]], kie naskiĝis lia filino Hana. Li komencis telestudistudi distance psiĥopedion, nun nomatan [[speciala pedagogio]], kaj transiris kiel edukisto al reedukejo en Obořiště.
Por sia vivofilozofio kaj pedagogia laboro li ne renkontis komprenon ĉe siaj superuloj kaj politikaj funkciuloj kaj pro tio li foriris instrui al lernejo en Dobříš. Ĉi tie lidaŭrigis organizadon de ekskursoj laŭ skolta modelo. Sed ne longe.
 
PorPro sia vivofilozofio kaj pedagogia laboro li ne renkontis komprenon ĉe siaj superuloj kaj politikaj funkciuloj kaj pro tio li foriris instrui al lernejo en [[Dobříš]]. Ĉi tie lidaŭrigisli daŭrigis organizadon de ekskursoj laŭ [[Skoltismo|skolta]] modelo., kio tamen Seddaŭris ne longe.
Komence de la "renormaligo", la 28-an de novembro 1969, li estis elĵetita el la elementa lernejo en Dobříš, precipe pro sia aktivado en poste malpermesita Societo por Homaj Rajtoj kaj pro spitado kontraŭ nemoralaj praktikoj post la sovetia okupacio.
 
Komence de la "renormaligo", la 28-an de novembro 1969, li estis elĵetitaeksigita el la elementa lernejo en Dobříš, precipe pro sia aktivado en poste malpermesita Societo por Homaj Rajtoj kaj pro spitado kontraŭ nemoralaj praktikoj post la [[Invado en Ĉeĥoslovakio|sovetia okupacio]].
Li komencis labori kiel helpa laboristo en uraniaj minejoj de Příbram, kaj kiam aperis ŝanco de pli alta salajro, li foriris labori kiel bagristo ĉe konstruado de alkonduka akva kanalo Želivka. Poste li estis ŝoforo ĉe aŭtomobila fako de elektrodistribua entrepreno. Fine li emeritiĝis en agrikultura konstru-entrepreno kiel majstro de drenado – tiun laboron kun ciganoj li ŝate rememoradis ŝercante, ke ĉi tie li havis la plej bonajn pedagogiajn rezultojn.
 
Li komencis labori kiel helpa laboristo en [[Uranio|uraniaj]] minejoj de [[Příbram]], kaj kiam aperis ŝanco de pli alta salajro, li foriris labori kiel bagristo ĉe konstruado de alkonduka akva kanalo Želivka. Poste li estis ŝoforo ĉe aŭtomobila fako de elektrodistribua entrepreno. Fine li emeritiĝis en agrikultura konstru-entrepreno kiel majstro de drenado tiun laboron kun [[ciganoj]] li ŝate rememoradis ŝercante, ke ĉi tie li havis la plej bonajn pedagogiajn rezultojn.
Lia sopiro denove instrui en lernejo plenumiĝis nur la 28-an de novembro 1989, precize samtage post dudek jaroj. Politike antaŭvidemaj distriktaj funkciuloj akceptis lin por la "malnova" lernejo en Dobříš, kie li finis sian lastan instrujaron. Poste li ankoraŭ helpis en lernejo de Borotice instrui informadikon, matematikon kaj la anglan.
 
Lia sopiro denove instrui en lernejo plenumiĝis nur la 28-an de novembro 1989, precize samtage post dudek20 jaroj. Politike antaŭvidemaj distriktajDistriktaj funkciuloj akceptis linlian porrevenon en la "malnova" lernejolernejon en Dobříš, kie li finis sian lastan instrujaron. Poste li ankoraŭ helpis en lernejo de Borotice instrui informadikon, matematikon kaj la anglan.
 
==Verkoj==