Venecio: Malsamoj inter versioj

 

== Venecio en Esperanto ==

En la kvina kanto de la verko de [[Abel Montagut]] nome ''[[Poemo de Utnoa]]'' okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo [[Noa]]) pere de la drogo ''anoŭdo''. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto [[Valmikio]] kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome, en Azio, el [[Ĉina Murego]] al insulo [[Srilanko]]. Poste aperas la japana pentristo [[Hokusajo]] kiu siavice montras aliajn mirindaĵon el [[Azio]]. Kaj poste venas la vico de [[Fidiaso]], kiu montras mirindaĵojn el suda kaj centra [[Eŭropo]] kaj la venonta ĉiĉerono estas [[Maria Sklodovska]], kiu montros al Utnoa la mirindaĵojn de centra kaj orienta [[Eŭropo]]. Jen kiel ŝi prezentas Venecion kun kvin grandaj vidindaĵoj el kiuj aludoj al [[Baziliko de Sankta Marko]], la [[Venecia Horloĝturo|Horloĝturo]], la [[Venecia Ĉefa Placo|Ĉefa Placo]], la [[Granda Kanalo]] kaj la [[Ponto Rialto]]:

 

:kaj jen kun galerioj marmora Ponto Rialto.<ref>[[Abel Montagut]], ''[[Poemo de Utnoa]]''. Pro Esperanto. Vieno, 1993. ISBN 3-85182-007-X. 225 p., p. 120.</ref>}}

 

== Esperanto en Venecio ==

En [[1923]] estis en Venecio la [[Unua Internacia Konferenco por Helplingvo en Komerco kaj Turismo]], kies aranĝon helpis [[Itala Esperanto-Federacio]]. Dum la sama jaro, la loka [[Esperanta grupo "L.L.Zamenhof"]] eldonis libron ''[[Gvidlibro tra Venecio]]''.