Le Corbusier: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 103:
La Paviliono estis ridindigita fare de multaj kritikistoj, sed Le Corbusier, netuŝita, skribis: "Nune nur unu afero estas certa. 1925 markis la decidigan turnoŝtonon en la kverelo inter tio malnova kaj tio nova. Post 1925, la amantoj de antikvo estos finigintaj siajn vivojn... Progreso estas atingita pere de eksperimentado; la decido estos akirita en la kampo de la batalo de tio 'nova'."{{Sfn|Arwas|1992|page=49}}
==''L'Art décoratif d’aujourd'hui'' (1925)==
En 1925, Le Corbusier kombinis serion de artikoloj pri dekora arto el la gazeto "L'Esprit Nouveau" en libron, ''L'art décoratif d'aujourd'hui'' (''La nuntempa dekora arto'').<ref>Le Corbusier, ''L'Art décoratif d’aujourd'hui'', Paris, G. Crès, « L’Esprit nouveau », 1925. Reeldono.</ref><ref>[http://books.openedition.org/pupo/2422?lang=en Yannis Tsiomis, ''Le Corbusier, L’Art décoratif d’aujourd’hui et « la loi du ripolin »''], Presses Universitaires de Paris Nanterre, 2012</ref> La libro estis spirita atako kontraŭ la pura ideo de dekora arto. Lia baza principo, ripetita laŭlonge de la libro, estis: "Moderna dekoracia arto ne havas dekoracion."<ref>Le Corbusier, ''L'art décoratif d'aujourd'hui'', (origine 1925, Flammarion eldono de 1996, ISBN+978-2-0812-2062-1.</ref> Li atakis entuziasme la stilojn prezentitajn en la [[Internacia Ekspozicio de Modernaj Dekoraj kaj Industriaj Artoj|Ekspozicio de Dekoraj Artoj]]: "La deziro dekori ĉion ĉirkaŭ oni estas falsa spirito kaj abomeninda malgranda perverso... La religio de belaj materialoj estas en sia fina agonio... La preskaŭ histeria lavango en ĵusaj jaroj al tiu preskaŭ orgio de dekoracio estas nur la lasta spasmo de morto jam antaŭvidebla."{{Sfn|Le Corbusier|page=98}} Li citis la libro de 1912 de la Aŭstria arkitekto [[Adolf Loos]] "Ornamo kaj krimo", kaj citis la diraĵon de Loos, "Ju pli klera esta popolo, des pli da dekoracio malaperas." Li atakis la dekoran revivigon de klasikaj stiloj, nome tion kion li nomis "modernaj Ludoviko Filipo kaj Ludoviko la 16-a"; li kondamnis la "simfonion de koloro" en la Ekspozicio, kaj nomis ĝin "la venko de arigantoj de koloroj kaj materialoj. Ili fanfaronis en koloroj... Ili estis farantaj pladojn de alta kuirarto." Li kondamnis la ekzotajn stilojn prezentitajn en la Ekspozicio bazitajn sur la arto de Ĉinio, Japanio, Barato kaj Persio. "Postulas nuntempe energion plifirmigi niajn okcidentajn stilojn." Li kritikis la "valorajn kaj neutilajn objektojn kiujn oni akumulas sur la bretojn" en la nova stilo. Li atakis la "susurajn silkojn, la marmorojn kiuj tordiĝas kaj turniĝas, la vermiljonajn vipfrapojn, la arĝentkolorajn klingojn de Bizanco kaj de Oriento… Ni estu faritaj tiel!"{{Sfn|Le Corbusier|1925|page=70–81}}
{{redaktata}}
"Why call bottles, chairs, baskets and objects decorative?" Le Corbusier asked. "They are useful tools… Decor is not necessary. Art is necessary." He declared that in the future the decorative arts industry would produce only "objects which are perfectly useful, convenient, and have a true luxury which pleases our spirit by their elegance and the purity of their execution, and the efficiency of their services. This rational perfection and precise determinate creates the link sufficient to recognize a style." He described the future of decoration in these terms: "The ideal is to go work in the superb office of a modern factory, rectangular and well-lit, painted in white Ripolin (a major French paint manufacturer); where healthy activity and laborious optimism reign." He concluded by repeating "Modern decoration has no decoration".{{Sfn|Le Corbusier|1925|page=70–81}}
The book became a manifesto for those who opposed the more traditional styles of the decorative arts; In the 1930s, as Le Corbusier predicted, the modernized versions of Ludoviko Filipo kaj Ludoviko la 16-a furniture and the brightly colored wallpapers of stylized roses were replaced by a more sober, more streamlined style. Gradually the modernism and functionality proposed by Le Corbusier overtook the more ornamental style. The shorthand titles that Le Corbusier used in the book, ''1925 Expo: Arts Deco'' was adapted in 1966 by the art historian [[Bevis Hillier]] for a catalog of an exhibition on the style, and in 1968 in the title of a book, ''[[Art Deco of the 20s and 30s]]''. And thereafter the term "Art Deco" was commonly used as the name of the style.<ref>''Benton, Charlotte, Benton, Tim, Wood, Ghislaine, ''Art Déco dans le monde- 1910–39'', 2010, Renaissance du Livre, {{ISBN|9782507003906}}, pp. 16–17.</ref>
===Projektoj===
| |||