Jakobo de Jüterbog: Malsamoj inter versioj

Pri sia malriĉa origino kamparana li mem parolis en prediko kies fragmento konserviĝis. Sian sciencan kleriĝon kaj postajn bonajn postenojn li tute ŝuldiĝis al frokuliĝo memkompreneble. Kiamaniere li venis en la [[pollando|polujan]] Paradizo-monaĥejon apud [[Świebodzin]] ne klaras. Ĝi apartenis al la [[cistercianoj]] kaj la abato sendis lin al [[Krakovo]] por plukleriĝo. Tie li akiris la dignecon de magistro pri filozofio kaj de doktoro pri teologio kio tre maloftas ĉe polaj aŭ germanaj cistercianoj. Reveninte en sian monaĥejon li baldaŭ iĝis abato. Poste, en 1441, li forlasis kun aprobo de la [[papo|papa]] legato ĉe la [[Koncilio]] de Bazelo la cistercianan ordenon pro malobservoties ne malofta malobservemo de monaĥeja disciplino. Lia nova familio iĝis la kartuzianoj, pli konkrete la [[Kartuzio de Erfurto]] ĉe la Monto de la Sankta Savinto. Samloke li iĝis prioro prelegante paralele ĉe la [[Universitato de Erfurto]]. En 1455 li iĝis rektoro altlerneja.