Esperanto-movado en Kolombio: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Forigis la dosieron 23A_Kolombia_Kongreso_de_Esperanto_20.jpg forigitan el la Komunejo de Jcb: No OTRS permission for 30 days - |
e Roboto: Automata tekst-anstataŭigo: (-Anstatŭ +Anstataŭ) |
||
Linio 161:
Post tiu publikigita en 1986, duan bonan Esperanto-Kurson fare de profesoro [[Luis Jorge Santos-Morales]] ricevas la mondo en 1993, temas pri "[[Esperanto, un Idioma para Hacer Amigos]]" ("E-o, Lingvo por Fari Amikojn"), kiu konsistas el eta lernolibro plus kasedoj.
En junio de 1995, en Cali, oficiale komencis labori nova organizaĵo: Kolombia Fondaĵo por la Lingvo Esperanto. Grava karakterizo estas ke laŭstatute la Fondaĵo rajtas funkcii en aliaj urboj, kaj eĉ eksterlande. La unua estraro de la Fondaĵo konsistis el: Profesoro [[Rafael A. Mejía O.]], Prezidanto; Doktoro [[Elías Bechara]], Vicprezidanto; Profesorino [[Graciela de Bejarano]], Sekretariino; S-ino [[Ligia Barragán]], Kasistino; S-ro [[Hernando Maya]], Komitatano; kaj kiel
Bedaŭrindaĵo por la Movado estis la morto en 1997 de pastro Luis E. Palacios Toral, granda altivulo ekde la 60-aj jaroj en urbo Kartageno kaj ĉirkaŭajoj, kiel menciite antaŭe. Tiujare, en novembro, okaze de la 3-a [[Kolombia Kongreso de Esperanto]], en Medeĝino, [http://luisguillermo.com/ Luis Guillermo Restrepo Rivas] publikigas broŝuron ''"Kolombia Adresaro"'', kie li kompilis adresojn de proksimume 120 esperantistoj.
| |||
