Ŝu: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 3:
En la epoko de maksimuma etendo ĝi enhavis la teritoriojn de la nuntempaj provincoj [[Gansuo]], [[Hubejo]], [[Hunano]], [[Gŭiĝoŭo]] kaj [[Siĉuano]].
Ĝia fondinto estis Liu Bei en 214 post konkeri la provincon Yi, tamen ĝi estis konata kiel Ŝu-Han en 220 post tiu iĝis imperiestro. Post multaj jaroj de militoj kontraŭ la najbaroj, speciale Wei, kiu suferis 5 invadojn fare de Zhuge Liang kaj 11 Ekspediciojn fare de ties sukcedanto kaj en totalo 16 invadojn sen multa sukceso el 228 ĝis 262. Dum tiu lasta periodo Ŝu estis markita de pliiĝanta korupto fare de Huang Hao kio lasis la regnon en malriĉo. Dume la ekspedicioj de Jiang Wei elĉerpis la limigitajn rimedojn, kaj materialajn kaj homajn, de la regno. En 262 Sima Zhao jam estis malkontenta pro la invadoj fare de Jiang Wei kaj volis sendi murdiston por ke tiu murdi lin, tamen konsilisto diris al li ke plej bone konkeri Ŝu kaj li sendis armeon de 160.000 soldatoj por konkeri la regnon. Deng Ai kaj Zhong Hui komandis la armeon. Kunaj ili konkeris Hanzhong kaj iris konkeri la restaĵojn el Ŝu. La konkero estis haltigita kiam Jiang Wei kaj Liao Hua setliĝis en Jian'ge kaj haltigis la armeon de 130.000 de Zhong Hui per nur 50.000. La kampanjo sukcesis finfine ĉar Deng Ai trapasis montaran vojon kaj alvenis al la ĉefurbo venkinte la armeon estritan de Zhuge Zhan en Mianzhu. Post tio li sieĝis [[Ĉengdu]] kaj Liu Ŝan kapitulacis. En 263 Zhong Hui, manipulita de Jiang Wei, deklaris sian sendependon el Wei kaj ribelis kontraŭ la regado de Sima Zhao kaj deklaris sian sendependon en Ŝu. Tamen tio estis malkaŝita kaj Jiang Wei kaj Zhong Hui estis mortigitaj de siaj propraj soldatoj. Deng Ai poste estis same kaptita kaj mortigita.
[[Kategorio:Historio de Ĉinio]]
| |||