Zef Luigj Mjeda: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Bot: transigo de datumoj de Ŝablono:Vivtempo al Vikidatumoj
e Roboto: Automata tekst-anstataŭigo: (- ĉ. + ĉirkaŭ )
Linio 3:
En [[1958]] li renkontis la vjetnaman ambasadoron [[Nguyen Van Kinh]], kiu entuziasmigis lin pri Esperanto. De tiam Mjeda plene dediĉis sin al la lingvo — kiom tio eblis en komunista [[Albanio]]. Arestita kun absurdaj pretekstoj en [[1967]], forpelita el la instruistaro, li devis dum naŭ jaroj, ĝis la pensiiĝo, najladi kestojn en tabak-fabriko. Tamen, li neniam ĉesis aktivi por Esperanto: jen kaŝe instruis ĝin, jen tradukadis albanajn poemojn kaj fabelojn, jen kompiladis grandan vortaron.
 
Post la demokratiiĝo de la lando komence de la [[1990aj jaroj]] li fine ekpovis grandskale aktivi, ĉefe en intelektulaj kaj religiaj medioj. Li aperigis la [[Esperanto-albana vortaro|dudirektan vortaron]] ''Fjalor Esperanto-shqip shqip-Esperanto'' (1993)<ref>Fjalor Esperanto-shqip / shqip-Esperanto. [Vortaro Esperanto-albana ĉ.ĉirkaŭ 4.000 kapvortoj, albana-Esperanto ĉ.ĉirkaŭ 8.000 kapvortoj]. Tiranë: 1993. 235 p. — 20 cm. Inkl. de 12 lingvolecionoj. </ref> kaj Esperanto-lernolibron por albanoj (1994). Pro liaj meritoj esperantistaj kaj aliaj, la albana prezidento distingis lin en 1994 per la titolo "Instruisto de la Popolo". Mjeda estis delegito de UEA kaj albana sekciestro de Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista ([[IKUE]]).
Plurestas sen publikigo multaj tradukaĵoj faritaj de Mjeda el albana en esperanton, interalie la tuta ciklo pri bravuloj (albana granda eposo), multaj fabeloj popiolaj kaj granda albana esperanta itala vortaro. Jam mortis lia edzino Anjeze sed pluvivas la filinoj kaj nepinoj same esperantistinoj.