Rura amasmigrado: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
La salto iĝas pli kruta, kiam oni elmigras ne nur al urbo, sed ankaŭ al regiono aŭ lando kie oni parolas alian [[lingvo]]n. La lingvaj malfacilaĵoj okazigas malavantaĝojn por la alvenintoj. Tiele en [[Hispanio]] meze de la 20a jarcento oni elmigris amase el suda Hispanio (kaj el senhomaj areoj de la centro) al metropolaj areoj de [[Madrido]], [[Barcelono]] kaj [[Eŭskio]]; kelkaj el tiuj kiuj iris al [[Katalunio]] suferis lingvajn problemojn, kelkaj ne tiom, depende el la personoj kaj la areoj de loĝado kaj laboro. En dua tajdo la rura elmigrado celis al aliaj centreŭropaj landoj, nome [[Francio]], [[Germanio]], [[Svisio]], [[Belgio]] kaj [[Nederlando]]. En la landoj de [[franca lingvo]] ne estis tiom da problemoj, dum la elmigrintoj al areoj kun [[germana]] aŭ [[nederlanda lingvo]], pli malsimilaj de la hispana, suferis pli da alkutimiĝaj problemoj.
 
[[Dosiero:Novospasskoe1.jpg|thumb|La preĝejo de la abandonita domaro Novospasskoje, [[Saratova provinco]], Rusio.]]
En [[Portugalio]] oni elmigris ĉefe el la ruraj areoj centraj al [[Lisbono]] kaj duarange al [[Porto]]. Tio rezultis en senloĝigado de kelkaj ruraj areoj kaj malgrandaj vilaĝoj. Pro la tendenco en Portugalio al vivo en malgrandaj domaroj le efiko de kontaĝo ne estis tiom terura kiom en suda Hispanio (krom [[Kastilio]]), kie la dekomenca elmigrado rezultis en kontaĝa amasmigrado por ne resti en pli senhoma loko ol antaŭe. En Italio oni elmigris el suda [[Italio]] al [[Romo]], sed ĉefe al nordaj industriaj areoj de [[Milano]] kaj [[Torino]]. Tiele la sociaj kaj kulturaj diferencoj inter nordo kaj sudo iĝis pli evidentaj en la lando. En [[Grekio]] oni elmigris ĉefe al [[Ateno]]. En Orienta Eŭropo kelkaj ruraj kaj montaraj areoj restis senhomaj.
{{redaktata}}
Foje pro la filoj