Kampanjo de Italio: Malsamoj inter versioj

La '''Kampanjo de Italio''', foje nomita '''Itala Enlanda Milito''' fare de kelkaj naciismaj sektoroj, estas la nomo kiun ricevas la diversaj operacoj fare kaj iniciataj de [[Aliancanoj]] en [[Italio]] dum la [[Dua Mondmilito]] ekde mezo de 1943 al la fino de la milito.

 

Finita la [[Nord-Afrika kampanjo]], la Aliancanoj decidis, ke la logika posta antaŭeniro estu la invado de Italio, komencate en [[Sicilio]]. La 10an de julio [[1943]], estre de [[Dwight Davis Eisenhower]], britaj kaj usonaj trupoj elŝipiĝis sudoriente de la insulo kaj okupis ĝin dum malpli ol unu monato. La aliancana invado de itala teritorio okazigas, ke la 24an de julio la [[reĝo de Italio]] nome [[Viktoro Emanuelo la 3-a (Italio)|Viktoro Emanuelo la 3-a]] (Italio) ordonis la areston de [[Benito Mussolini]] kaj nomumis la marŝalon [[Pietro Badoglio]] nova prezidento de la lando. La nova itala registaro tuj startis negocadon por pactraktato kun la Aliancanoj kiu finos la 3an de septembro kiam oni subskribis [[batalpaŭzo]]n inter Italio kaj la armitaj fortoj de Aliancanoj, negocado kiu estis sekretaj por ne averti [[Hitler]]-on.