Hierofanio: Malsamoj inter versioj

Tiu interpreto, kaj ĝia skolo, pri la “sankta”, tamen, ne estas la unika, Aliaj ne konsentas pri eksistoekzisto de tiu homa emo al separi du sferojn – sankta kaj profana. Albert Assaraf, ekzemple, opinias ke la teorio de M. Eliade similas al la teorio de aristoteluloj kiuj difinis la fajron per opono al akvo kaj la teron per opono al la aero. <ref>[[Albert Assaraf]], « Le sacré, une force quantifiable ? », ''Médium'', n° 7, Paris, Editions Babylone, 2006</ref>», kaj proponas teorion de la naturo rilata de la “sankta”, nome ĉiuj homoj kreas en siaj taksoj diversajn nivelojn de ŝato kaj admiro por la aĵoj de sia travivita sfero: inter ili li ne kreas oponon sed nur vertikalan distingon pri objektoj pli/malpli valoraj kiuj ne oponas inter si: la “sankta”, do, ne oponas al “profana“.<ref> Albert Assaraf, « Le sacré, une force quantifiable ? », ''Médium'', n° 7, ''op. cit.'', p. 42.</ref><ref>Troviĝas ankaŭ esprimo tia: "''sankta'' enkondukas al la percepto pri la ''dieca''.</ref>