Teherana Konferenco: Malsamoj inter versioj

La '''Teherana Konferenco''' (laŭ [[kodonomo]] '''Eureka'''<ref name="WSC_Closing the Ring">{{cite book| last = Churchill| first = Winston Spencer| year = 1951| title = The Second World War: Closing the Ring| publisher = Houghton Mifflin Company, Boston| page = 642}}</ref>) estis strategia kunsido de [[Josif Stalin]], [[Franklin Delano Roosevelt|Franklin D. Roosevelt]], kaj [[Winston Churchill]] el la 28a de novembro al la 1a de decembro [[1943]], post la [[Angl-soveta invado de Irano]]. Ĝo okazis en la ambasadejo de [[Sovetunio]] en [[Teherano]], [[Dinastio Pahlavi|Irano]]. Ĝi estis la unua el la konferencoj de la [[Dua Mondmilito]] de la "Tri Grandaj" estroj de la [[Aliancanoj]] (nome [[Sovetunio]], [[Usono]], kaj [[Unuiĝinta Reĝlando]]). Ĝi okazis tuj post la [[Konferenco de Kairo]] kiu estis okazinta en la 22a–26a de novembro 1943, kaj antaŭ la [[Jalta Konferenco|Jalta]] kaj la [[Pocdama Konferenco|Pocdama]] konferencoj de 1945. Kvankam la tri estroj alvenis kun diferencaj celoj, la ĉefa rezulto de la Teherana Konferenco estas la engaĝiĝo de la Okcidentaj Aliancanoj malfermi novajn operacojn en [[Okcidenta Fronto (Dua Mondmilito)|duan fronton]] kontraŭ [[Nazia Germanio]]. La konferenco ankaŭ pritraktis la rilatojn de la 'Tri Grandaj' Aliancanoj kun [[Turkio]] kaj [[Irano]], operacojn en [[Jugoslavio]] kaj kontraŭ [[Japanio]], kaj la antaŭviditan postmilitan establadon. Aparta protokolo subskribita en la konferenco engaĝis la Tri Grandulojn rekoni la Iranan sendependecon.