Duetila etero: Malsamoj inter versioj

La etero eble estis kreita de [[Geber|Jābir ibn Hayyān]] (721-815), en la oka jarcento, aŭ de [[Ramon Lullo]] (1232-1315), en 1275, malgraŭ ke ne ekzistas samtempa evidenteco de tiu fakto. Ĝi estis unue sintezita en [[1540]] far [[Valerius Cordus]] (1515-1544), kiu nomis ĝin dolĉa vitriolo<ref>Oleum dulce vitrioli.</ref>. Tiu difino devenas de la maniero kiel li akiris tiun substancon pere de distilado de miksaĵo de [[etanolo]] kaj [[sulfata acido]], kiu tiam estis konata kiel vitriololeo, kaj pro ties medicinaj proprecoj. Ĉirkaŭ la sama epoko, [[Paracelsus]] (1493-1541) malkovris la analgeziajn proprecojn de la etero en [[kokino]]j. La nomo etero estis kreita de la alkemiisto August Sigmund Frobenius (1727-1741), en 1729.