Kiel registrite je 04:24, 13 apr. 2017 redakti Aleks Andre (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 2 361 redaktoj Angola−>Angolo ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 15:22, 15 jan. 2019 redakti malfari Ceancata (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Patrolantoj 10 631 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 7: En la sepdekaj jaroj, la ANK kreis multajn bazojn en naibaraj afrikaj landoj, kun la helpo de la [[Soveta Unio]], kiun puŝis ĝin partopreni en la milito en [[Angolo]], kune kun [[Kubo\|Kubaj]] trupoj. Dum ĉi tiu epoko, la ANK ricevis ĉiam pli da internacia subteno kaj simpatio, kaj Sud-Afriko estis ĉiam pli vaste boikotata trans la mondo. Internaciaj kampanioj por la liberigo de Nelson Mandela fariĝis ĉiam pli grandaj dum la okdekaj jaroj. Tamen, la ANK ne estis la nura organizaĵo kiu reprezentis la nigruloj de Sud-Afriko, sed ĝi devis konkurenci kun aliaj movadoj kiel PAK, la Pan-Afrika Kongreso. Post la falo de Soveta Unio en 1990, la ANK fariĝis pli modera kaj akceptis negoci kun la Sud-Afrika registaro, kiu estis preta forigi apartismo. En februaro 1990, la prezidanto [[~~William~~Frederik DeWillem de Klerk]] leĝigis la ANK, kaj Mandela estis liberigita. En 1993, De Klerk kaj Mandela kune recevis la nobel-premion pri paco. En 1994 okazis la unuaj liberaj elektoj en Sud-Afriko kiuj estis malfermitaj al homoj de ĉiuj rasoj, kaj la ANK gainis kun 62% de la voĉdonoj, en alianco kun la Sud-Afrika Komunisma Partio kaj la Kongreso de Sud-Afikaj Sindikatoj. Nelson Mandela fariĝis la unua nigra ĉef-ministro de Sud-Afriko. En 1999 la ANK denove gainis la elektojn, kaj [[Thabo Mbeki]] fariĝis la nova ĉef-ministro. La ANK estas akuzita pri larĝ-skala korupcio de pluraj flankoj dum ĝia regado, kaj ankaŭ pri autoritarismaj metodoj. ==Gravaj anoj==

Afrika Nacia Kongreso: Malsamoj inter versioj