Jean Rostand: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Bot: transigo de datumoj de Ŝablono:Vivtempo al Vikidatumoj
Referencoj de diraĵoj de Rostand memfavore al Esperabto
Linio 1:
{{AliaSignifo|Jean Rostand (Tramtransporto en Parizo)}}
'''Jean ROSTAND''', nask. en [[Parizo]] je la [[30-a de oktobro]] [[1894]], filo de la teatraĵisto [[Edmond Rostand]] kaj de la poetino [[Rosemonde Gerard]], mort. en [[Ville-d'Avray]] ja la [[4-a de decembro]] [[1977]] en profunde malespera kaj malvigla stato, estis franca [[verkisto]] kaj [[biologo]].
 
Naskita en riĉa burĝa medio (kiun li poste akre kaj lertironie kritikos en siaj junec-verkoj), li pasigas sian infanaĝon en la kampara medio de Cambo-les-Bains ([[Eŭskio]]) kaj malkovras dekjaraĝe la verkon de [[Jean-Henri Fabre]], kio decidas pri lia alvokiĝo. Li iĝas memstara esploristo (en la jaroj 1960 li estis eble la plejlasta sciencisto laboranta ne kadre de universitataj skipoj aŭ esplor-instituto sed sola en la propra domo), studas [[Genetiko]]n, kaj verkas librojn.
 
== Junecaj libroj ==
Li diris pri sia intelekta historio: "Mi dirus, ke mi estis unue instigita de la kritikema observado al socia medio, poste de socio mi iris al mi-mem, poste de mi-mem al scienco; fine de scienco mi revenis al homo." Ja kritikema observanto al socia medio: "Kvankam ananta je klaso de privilegiuloj, rezulte de kulposento mi ĉiam emis pravigi la malsuperulon kaj min meti je ties flanko": tial li verkas sinsekve ''La reveno de la malriĉuloj'' (1919), ''Dum ni ankoraŭ suferas'' (1921) librojn denuncantajn la militon kaj la sanktecon de vivo, ''La leĝo de la riĉuloj'' (1920) (feroce la 26-jara aŭtoro analizas la kruelecon de la posedantoj kaj "alvenintuloj"), ''Juliano aŭ konscienco'' (1928), ''La Familipatriotoj kaj aliaj eseoj pri burĝa mistiko'' (1925). Entute liaj junecverkoj estos dek, publikigitaj inter 1919 kaj 1931. Tiuj libroj konsistigas drastan satiron (kaj ĝuege fajnan kaj efikan [[Voltaire]]-ecan stil-ekzercon) atakantan la malvirtojn, la ridindaĵojn, la maljustojn. Miksiĝis kun la serioza mordkritika tono la ironiaj kaj akrevidaj aludoj, la ruiniganta ridindigo, farso kaj bufonaĵo. Jean Rostand kondutas samtempe prokuroro kiu estas ankaŭ sagaca, klarvida kaj cinika observanto. La burĝa egoismo kaj ĉiu maljusteco naŭzas lin. Pliploste li ĉiam emos kompreni la homojn, partopreni je la doloroj homaj.
 
Linio 16:
li timis ekeston de socio tro racia, tro prudenta, kiu emus taksi la "kvoto da protektado kaj sanzorgoj" indaj je ĉiu unuopulo, kaj akceptus [[eŭtanazio]]n.
 
La tuta [[verko]] de Jean ROSTAND mergiĝas en strebo al [[vero]], nur la vero, kiom ajn malagrabla ĝi povas esti (ekzemple, intervjuita pri morto, li respondis, ke kiel sciencixtosciencisto li rigardas ĝin normala, sed kiel homo li sentas ĝin plu kiel neeltenebla skandalo).
 
citaĵo el li:<br>
Linio 23:
Sciencisto, pensisto kaj [[Ateismo|ateisto]], Jean ROSTAND estas inter la noblaj spiritoj de la 20-a jarcento. Li havis tempon koni la ekantan [[Politika ekologio|ekologian]] movadon kaj la juneco-ribeloj de la jaroj 70-aj, pri kiuj li sentis grandan simpation.
 
== Jean Rostand kaj Esperanto ==
 
Li parolis favore al [[Esperanto]]<ref>[http://www.bertin.biz/index.php?titre=citat.htm] el eldonejo [[Christian Bertin]], alirdato la 6a de marto 2019</ref>
{{Citaĵo|La unueco de la homa specio vokas la unuecon de lingvo ... Mi esperas, ke la momento ne estas malproksima, kie ĉiuj homoj povos komuniki inter si per Esperanto.}}
 
Kun motivo de la publikigado de sia libro "Tio, kion mi kredas," li diris:
 
{{Citaĵo|Estas per granda kontento, ke mi kuniĝas al ĉiuj, kiuj deziras vidi la ĝeneraligon de la studo de unuopa internacia lingvo, kapabla faciligi kulturajn interŝanĝojn inter nacioj.}}
 
{{Citaĵo|Mi ne dubas, ke laborante por disvastigo de Esperanto, ni ankaŭ laboras por pli bona transdono de scio kaj por reciproka kompreno de popoloj.}}
Tradukita esperanten:
*''La nuna stato de l'evoluismo'', (trad.) [[SAT]], [[1953]]
Linio 35 ⟶ 44:
{{Citaĵo|Miaflanke, mi esperas ke la momento ne estas tre malproksima, kiam ĉiuj homoj, dank‘ al Esperanto, kapablos interkomunikiĝi same kiel faras, per siaj dancoj, ĉiuj abeloj.}}
 
== Listo de verkoj ==
*''Les familiotes et autres essais'' (1925) La familipatriotoj kaj aliaj eseoj prisociaj
*''La loi des riches'' (1920) Leĝo de la riĉuloj
Linio 43 ⟶ 52:
*''L'aventure humaine (1947) la homa aventuro
*''Ce que je crois'' (1953) Tio, kion mi kredas
 
== Referencoj ==
{{Referencoj}}
 
== Eksteraj ligiloj ==