Goeta ĝardendomo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto, anstataŭigis: |thumb| → |eta| (2), [[File: → [[Dosiero: (2) per AWB
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
En la 21-a de aprilo 1776 [[Goeto]] ekposedis la ĝardenon kun dometo. Por daŭro de pli ol 6 jaroj li tie konstante loĝis. Aliajn 50 jarojn la "ĝardeno malsupra" servis kiel rifuĝejo; la ĝardeno ĉe la [[Goeto-muzeo (Weimar)|loĝdomo]] en la supra urboparto estis nur la dua.
 
Laŭ la testamento de la lasta nevinonepo [[Walther von Goethe]] domo kaj ĝardeno en 1885 transdonitis al la Grandduka administracia juĝistaro; en 1921 transprenis la tuton la ŝtato [[Turingio]].
 
La ĝardeno plurfoje prilaboritis por alproksimiĝi al la tempo de Goeto. La kvin ĉambroj de la domo kiel ankaŭ la kurirejo, la vestiblo kaj la koridoro donas al oni vivan bildon de simpleco de la tempo de la goeta enloĝado.
 
Senpera tuŝo ku de lakun naturo senteblas en la poemoj ''An den Mond'', ''Rastlose Liebe'' kaj ''Jägers Abendlied''. En la ĝardendometo Goeto komencis verki la romanon ''Wilhelm Meisters theatralische Sendung'' kaj skribis grandajn partojn de la proza versio de ''Iphigenie''; tie li ankaŭ esperis finskribi alla verkon ''Egmont''.
 
Dum tiuj jaroj oni ŝarĝis pli kaj pli da politikaj oficoj al li kaj tiam liaj interesoj pri naturscienco ekis. Instigon gravan por tutviva fascino pri [[geologio]] liveris la en 1777 transprenita estrado pri la revivigo de minado en la regiono de [[Ilmenau]].