Marlene Dietrich: Malsamoj inter versioj

Ŝi fine de la milito sukcesis en la serĉado de siaj parencoj. Per militista telefono, ŝi povis mallongege paroli kun sia patrino kaj revidi ŝin kelkajn semajnojn poste en Berlino, kie ŝi restis dum la milito, dum ŝia edzo estis translokiĝinta al ranĉo en la Sanfernanda Valo de Kalifornio. La patrino de Marlene mortis en novembro [[1945]]. Krome, Dietrich reunuiĝis kun sia fratino Elisabeth kaj ŝiaj edzo kaj filo. Ili estis loĝintaj en la germana urbo [[Belsen]] dum la militaj jaroj, regante kinejon al kiu oftis Naziismaj oficiroj kaj funkciuloj kiuj regis en la koncentrejo [[Bergen-Belsen]]. Dietrich garantiis por sia fratino kaj bofrato, ŝirmante ilin el ebla persekutado kiel kunlaborantoj de Naziismc.<ref> Marlene Dietrich: Her Own Song. TCM documentary. 2001. </ref> Dietrich poste malatentos la ekziston de ŝia fratino kaj de ŝia nevo el la rakontoj pri sia vivo, komplete forgesante ilin kaj plendante, ke ŝi estas ununura filo.<ref> Helm, Toby (24a de junio 2000). [https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/1344765/Film-star-felt-ashamed-of-Belsen-link.html "Film star felt ashamed of Belsen link".] The Telegraph. Alirita la 2an de junio 2019. </ref>

 

Ŝia politika kaj socia engaĝiĝo kontraŭ [[naziismo]] estis internacie multe pli frue aprezita ol en ŝia hejmlando, kie multaj ne komprenis ŝian agadon. Pro sia agado ŝi kontraŭstarintus ne Hitler, sed milionojn da simplaj germanaj soldatoj. La aldono ''perfidulino'' estis kaj estas ankoraŭ nuntempe publikigita kaj diskutita. Jam en novembro [[1947]] Marlene Dietrich ricevis la prezidentan liberecmedalon, la plej altan usonan medalon por civiluloj, pro sia "eksterordinara rekorda distrado de trupoj transmare dum la milito".<ref>{{cite news|title=Miss Dietrich to Receive Medal|url=https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1947/11/18/104376577.pdf|work=The New York Times|date=18a de novembro 1947}}</ref> Ŝi diris, ke tiu estis ŝia plej fieriga plenumo.<ref name="cia" /> En [[1950]] sekvis la titolo ''[[honora Legio|kavaliro de la honora legio]]'' de la franca registaro. La francaj prezidantoj [[Georges Pompidou|Pompidou]] kaj [[François Mitterrand|Mitterrand]] igis ŝin poste oficiro kaj fine komandanto de la Honora Legio.<ref name=whoswho.de>{{cite web|title=Marlene Dietrich : Biography|url=http://www.whoswho.de/templ/te_bio.php?PID=198&RID=1|work=Who's Who – The People Lexicon|publisher=www.whoswho.de|accessdate=5a de januaro 2013|language=German|quote=''Chevalier de la Légion d'Honneur'' and ''Officier de la Légion d'Honneur''}}</ref>