Muhammad Zia-ul-Hak: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kani (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 4:
Edukita en la Delhia Universitato, Zia agadis en la Dua Mondmilito kiel [[oficiro]] de la [[Brithindia Armeo]] en [[Birmo]] kaj [[Malajzio]], antaŭ aliĝi al Pakistano en [[1947]] kaj luktis kiel [[tanko|tankestro]] en la [[Barat-Pakistana Milito de 1965]]. En 1970, li estris milittrejnan mision en [[Jordanio]], kaj kunlaboris al la malvenko de la insurekcio de Nigra Septembro kontraŭ la tiea reĝo [[Husejn la 1-a (Jordanio)|Husejn la 1-a]].<ref> Haqqani, Hussain (2005). [https://books.google.es/books?id=nYppZ_dEjdIC&printsec=frontcover&dq=Pakistan:Between+Mosque+and+Military&redir_esc=y&hl=es#v=onepage&q&f=true Pakistan: Between Mosque and Military; §From Islamic Republic to Islamic State.] United States: Carnegie Endowment for International Peace (Julio 2005). pp. 395 paĝoj. ISBN 978-0-87003-214-1. Alirita la 11a de junio 2019. </ref> Danke, la ĉefministro [[Zulfikar Ali Bhutto]] nomumis Zia Ĉefa Armea Stabanestro en 1976.<ref> Amin, Abdul Hafiz. [https://web.archive.org/web/20160428172353/http://www.defencejournal.com/2001/apr/babar.htm "Remembering Our Warriors: Babar The Great".] Intervjuo kun Major-General baber. Defence Journal of Pakistan. Arkivita el la originalo en 28a de aprilo 2016. Alirita la 11a de junio 2019.</ref> Post civila malordo, Zia elpostenigis Bhutto per militista [[puĉo]] kaj deklaris militjuron la 5an de julio 1977.<ref> Rafiq Dossani (2005). Prospects for Peace in South Asia. Stanford University Press. pp. 46–50. ISBN 978-0-8047-5085-1. </ref> Bhutto estis polemike juĝita de la Suprema Tribunalo kaj ekzekutita malpli ol du jarojn poste, kiel kulpulo de la rajtigo de la murdo de Ahmed Raza Kasuri, nome politika opozicianto.<ref> Story of Pakistan. [https://storyofpakistan.com/ouster-of-zulfiqar-ali-bhutto "Ouster of Zulfikar Ali Bhutto" (PHP).] Alirita la 11a de junio 2019. </ref>
{{redaktata}}
Kontrolante la prezidentecon en 1978, Zia ludis gravan rolon en la [[Afgana milito (1979-1989)|Sovet–Afgana Milito]]. Apogita de Usono kaj [[Saudarabio]], Zia sisteme kunordigis la Afganajn [[Muĝahidoj]]n kontraŭ la Sovetunia interveno laŭlonge de la [[1980-aj jaroj]].<ref> Wynbrandt, James (2009). A Brief History of Pakistan. Facts on File. p. 216. "In his first speech to the nation, Zia pledged the government would work to create a true Islamic society." </ref><ref> Haqqani 2010, p. 131: "Zia ul-Haq is often identified as the person most responsible for turning Pakistan into a global center for political Islam. Undoubtedly, Zia went farthest in defining Pakistan as an Islamic state, and he nurtured the jihadist ideology." </ref> Tio finis per la retiriĝo de [[Sovetunio]] en 1989, sed kondukis al la plimultigo de milionoj de rifuĝintoj, kaj komerco de [[heroino]] kaj [[armilo]]j en la Pakistanaj limprovincoj. Pri eksterlandaj aferoj, Zia plifortigis ligojn kun [[Ĉinio]] kaj Usono, kaj markis la rolon de Pakistano en la [[Islama Mondo]], sed la rilatoj kun [[Barato]] malboniĝis meze de la konflikto en la areo de [[Siaĉen]] kaj la akuzoj ke Pakistano estis helpante la [[siĥismo|siĥisman]] separisman Ĥalistanan movadon. Enlande, Zia aprobis ampleksan leĝaron kiel parto de la Pakistana Islamigo, fortondis civilajn liberecojn, kaj plifortigis la gazetarcenzuron.<ref> Talbot, Ian (1998). Pakistan, a Modern History. NY: St.Martin's Press. p. 245. "Pakistan during the period 1977–1988 ... aspired to be an ideological state... the goal of an Islamic state was deemed to be its main basis." </ref>
==Notoj==
| |||