Ferdinando la 2-a (Du Sicilioj): Malsamoj inter versioj

 

Tamen, pro lia konservativa temperamento kaj la daŭra kontrasto kun la liberala burĝaro, kiu kulminis per la revoluciaj movadoj de 1848, lia regado, post mallonga konstitucia eksperimento, estis finmetita de sia ofico per progresema streĉiĝo en absolutisma senso. Tio igis lin forte centralizi la pezon de la ŝtato, kaj ankaŭ efektivigi ekonomian kaj paternalisman ekonomian politikon, kiu lasis la sferon en la lastaj jaroj en statika fazo. Ĉe lia morto, la Reĝlando de la Du Sicilioj pasis al sia filo Francisko la 2-a, kiu perdis ĝin post la [[Ekspedicio de la Mil]] kaj la [[Reĝlando Sardio|Piemonto-interveno]].

 

{{projektoj}}