Azenstacio ĉe Wartburg: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 12:
Sed ĉ. la jaro 1880-a la kulmino de la azentransportoj jam komencis malgravi kaj anstataŭ utiligitis droŝkoj, ĉaroj kaj persontransportiloj trenitaj per ĉevaloj. Por povi mastri la kreskantan nombron da vizitantoj vartburgaj kaj iliajn dezirojn pripensitis eĉ la instalo de [[funikularo]] ĝis la hotelo je la pinto.<ref>Eĉ nunaj planoj fari similaĵon (lifton, rulŝtuparon kpt.) por plifaciligi la lastan kilometron devige piede irotan reĵetitis pro timo de foriĝo el la listo de la [[Monda heredaĵo de Unesko|mondaj heredaĵoj de Unesko]] ...</ref> Tiam la ajzenaĥaj urbgvidantoj ofertis azenojn por rajdado disde la valo mem ĝis la burgopinto. La gastoj bezonis por tia komforta veturo surazendorsa ne tute 30 minutojn. Startoj estis ekz. disde la ĉefa bazarplaco apud la [[Preĝejo Sankta Georgo (Eisenach)|Georgo-kirko]] aŭ disde la [[Teĉambro en la kartuzia ĝardeno (Eisenach)|Kartuziaj ĝardenoj]].
==Nuntempo==
Post la triumfiro de kaleŝoj, fiakroj kaj aŭtomobiloj la longa versio de transporto perazena disde la valo ĝis Wartburg-kastelmonto ĉesis. Ja restis la preno de azeno fare de infanoj, kiun metion la familio Hölzer el Ehrensteig-regiono organizas jam dum kvar generacioj; sekve ili iĝis tre konata ajzenaĥa entrepreno vole nevole.<ref>[http://www.eisenachonline.de/kommunales/wartburg-esel-nun-in-vierter-generation-16412 ''Wartburg-Esel nun in vierter Generation'', el surreta magazimo vartburgdistrikta de 2007]</ref>
|