Ordinara galinago: Malsamoj inter versioj

TiesĜia reprodukta medio estas [[marĉo]]j, [[tundro]] kaj malsekaj herbejoj en [[Kanado]], norda [[Usono]], [[Islando]], insularo de [[Ferooj]], norda [[Eŭropo]] -norde de [[Alpoj]]- kaj [[Rusio]] kun [[Siberio]] ĝis la oceano [[Pacifiko]]. Krome estas loĝejoj en la nordokcidenta [[Iberio]].

La Nordamerikanordamerika loĝantaro migras al la suda Usono kaj la norda [[Suda Ameriko]]. Tiuj birdoj povas loĝantiloĝi ĉe la marbordo de la oceano [[Pacifiko]] de Usono. Eŭropaj birdoj vintras en la suda Eŭropo, la centrorienta [[Afriko]], kaj la suda tropika [[Azio]].

Maskloj ludas akrobatajn ceremoniojn kaj falflugojfalflugojn dum kriado, kiokiu estas laŭtigita per la sono de la aero inter la vostoplumoj. La nordamericanordamerika loĝantaro estis malpliigita pro troa ĉasado fine de la [[19a jarcento]] kaj pro perdo de teritorioj. Tamen, ĝitiu ĉi birdo restas sufiĉe ofta.

Tiu ĉi bone kamuflita birdo estas kutime timida kaj kaŝiĝas ĉe herbaroj kaj junkejoj kiam fremduloj alproksimiĝas. Ili forflugas per serio da [[Zigzago|zigzagaj]] flugoj konfuzigajkonfuzaj propor eventualaj predantoj. Ĉasistoj de galinagoj bezonas esti sufiĉe lertaj por ĉasi tiujn birdojn kaj de la angla nomo de la birdo "snipe" kaj de la ĉasistoj -'''snipers'''- devenas militista vorto kaj angle kaj esperanteEsperante, nome "snajpero".

La amerika formo, ''G. g. delicata'', estas iom post iom konsiderata kiel separataaparta specio, [[Vilsona galinago]], ''G. delicata''. Ĝi havas mallarĝan blankan bordon en la flugiloj kaj ok parojparojn da vostaj plumoj anstataŭ sep.

La du aliaj subspecioj estas ''G. g. faeroeensis'' en [[Islando]], insuloj de [[Ferooj]], [[Ŝetlando]] kaj [[Orkadoj]], kaj ''G. g. gallinago'' en la restocetero de la [[Malnova Mondo]]. La lasta estas protektita de internacia traktato favore al la afrikeŭraziaj migrantaj birdoj.

* Bezener A. 2000. Birds of ontarioOntario. Edmonton: Lone Pine publishing. p. 149