Kiel registrite je 19:56, 17 mar. 2019 redakti LiMrBot (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Robotoj, Administrantoj 682 745 redaktoj e +Bibliotekoj per AWB ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 14:30, 20 aŭg. 2019 redakti malfari LiMrBot (diskuto \| kontribuoj) Mempatrolatoj, Robotoj, Administrantoj 682 745 redaktoj pli bona ŝablono (Vivtempo), +Informkesto, -kategorio, kosmetikaj ŝanĝoj Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: {{Informkesto homo}} [[Dosiero:Hot Lips Page, Apollo Theater, October 1946 (Gottlieb).jpg\|eta\|240px\|Hot Lips Page, proks. junion de 1946.<br /> Foto de [[William P. Gottlieb]].]] '''Oran Thaddeus Page''', nomita ''Hot Lips'', (* [[27-an de januaro]] [[1908]] en [[Dallas]], [[Teksaso]]; † [[5-an de novembro]] [[1954]] en [[Novjorko]]) estis usona ĵaz-[[trumpeto\|trumpetisto]] kaj [[kantado\|kantisto]]. == Vivo kaj verkado == Page ludis jam kiel dekdu-jarulo en la loka infan-[[latunbando]] de [[Budd Johnson]]. En 1923, en la aĝo de 15 jaroj, li fariĝis profesia muzikisto kaj laboris en cirko kaj en danchaloj. Li ankaŭ akompanis la bluskantistinojn [[Bessie Smith]], [[Ma Rainey]] kaj [[Ida Cox]]. Li aŭdis la sondiskojn de [[Louis Armstrong]], kiu entiuziasmigis ĉiujn junajn trumpetistojn. Por aŭdi sian idolon dum koncerto, Page veturis en 1926 al Ĉikago. En 1927 li aliĝis al la unua renoma bando ''Blue Devils Orchestra'', kiun direktis kontrabasisto [[Walter Page]] (neniu parenceco). Pro sia pasia stilo li rapide fariĝis allogaĵo de ĉi tiu [[teritoria bando]]. Novembron de 1929 en Kansasurbo ekestis la ununuraj sonregistraĵoj de la mita bando: ''Blue Devil Blues'', kantita de [[Jimmy Rushing]], kaj ''Squablin´'' kun delikata soloo de Hot Lips Page sur ŝtopita trumpeto laŭ lia nun jam plenevoluinta stilo, kiun nomis ĵazesploristo T. B. Weeks predika stilo. Page deklamis, predikis. Linio 12 ⟶ 13: Kansasurbo estis ekde la 1920-aj jaroj ĝis 1940 eldorado de ĵazo, ĉar muzikistoj facile trovis laboron malgraŭ alkoholmalpermeso kaj Granda Depresio. Page restis ĉe Bennie Moten ĝis ties morto en 1935. Li ludis en ŝanĝiĝantaj malgrandaj ensembloj en variaj klubejoj, prefere en ''Sunset'', kie [[Pete Johnson]] ludis pianon kaj kelnero [[Joe Turner]] kantis je tio bluson. Page tie ĉiam estis bonvena kun trumpeto kaj kantado. Krome li partoprenis ĉiun spontankoncerton aŭ mem iniciatis ilin. Count Basie establiĝis en la klubejo ''Reno'' kaj dungis kelkajn el la kolegoj el la bando de Moten, tri trumpetistojn, tri lignoblovistojn kaj tri por la ritmosekcio, inter ili ankaŭ basisto Walter Page. Lips Page estis liberprofesia [[moderatoro (homo)\|moderatoro]] en Reno kaj ofte trumpetsoloisto. La muziko de ĉi tiu unua bando de Basie Band estis daŭrigo de la stilo de Moten, ripetfraza kaj sen notitaj aranĝoj, kvankam ja la blovistosekcioj devis kunagi. Sed tio estis ekzercita, oni havis tion encerbe. Libere evolui povis la soloistoj, antaŭ ĉio Hot Lips Page, tenorsaksofonisto Lester Young kaj kompreneble Basie ĉe la piano. La fortikaj blovistosekcioj, la frivola ensemblosono kaj la pelanta ritmo distingis la bandon. Decidaj por la sukceso fariĝis la radio-elsendoj, kiuj estis disradiataj regule per forta sendilo laŭ plej bona teknika kvalito. Sondisko-produktanto kaj talentserĉanto [[John Hammond]] aŭkultis la bandon de Basie en Ĉikago en la aŭtoradio, verkis entuziasman kritikon kaj kaŭzis per tio, ke la konkurenco agis pli rapide ol li. La administranto de Louis Armstrong, [[Joe Glaser]], rapidis al Kansasurbo en Renon, aŭdis la sensacian trumpetiston kun distristo-kvalitoj kaj ekkonis en Lips Page la venontan stelulon. Li tuj proponis al li kontrakton por bandego fondenda de li en Novjorko, dum kiam Basie faris sonregistro-kontrakton kun diskeldonejo Decca kaj jam novembron 1936 vojaĝis kun siaj „Barons of Rhythm“ al Ĉikago. Page restis ankoraŭ kelkajn semajnojn en klubejo Reno, ĝis kiam li kun sia edzino alvenis en Harlemo kristnaskon de 1936. Li ludis poste en la [[ĵazklubejoj de la 52-a Strato]] de Novjorko kiel bandestro kaj soloisto, je kio li evoluigis tendencon al [[ritmenbluso]] laŭ stilo de [[Louis Jordan]]. [[Dosiero:Hot Lips Page, Sidney Bechet, Freddie Moore, and Lloyd Phillips, Jimmy Ryan's (Club), New York, N.Y., ca. June 1947 (William P. Gottlieb 06691).jpg\|eta\|maldekstra\|220px\|Page (antaŭe) kun [[Sidney Bechet]],<br /> proks. junion 1947. Foto Gottlieb]] Fine de majo 1938 li ekhavis sian ununuran sukceson en la ranglisto de revuo Billboard, kiam lia instrumenta versio de la kanto de [[Duke Ellington]] „I Let a Song Go Out of My Heart“ atingis rangon 9.<ref>Je la sonregistrado de la kanto por eldonejo [[Bluebird Records]] kunlaboris i.a. saksofonisto [[Benny Waters]].</ref> En 1941 li ludis ankaŭ kun [[Artie Shaw]], sed havis la malbonŝancon, ke ilia komuna furora sondisko „St. James Infirmary“ ĝuste tiam surmerkatiĝis, kiam Shaw malfondis sian bandon. Pluaj famaj kantoj, kiujn li sonregistris kun Shaw, estis „Blues in the Night“, „Take Your Shoes off, Baby“ kaj „Motherless Child“. Tiutempe li krome kunlaboris je sonregistradoj de [[Joe Turner (Jazzpianist)\|Joe Turner]], [[Pete Johnson]], [[Eddie Condon]], [[Mezz Mezzrow]] kaj [[Ben Webster]]. Linio 40 ⟶ 41: == Referencoj == {{~~referencoj~~Referencoj}} {{Portalo Muziko}} {{Bibliotekoj}} {{~~DEFAULTSORT:~~Vivtempo\|Page, Hot Lips}} [[Kategorio:Usonaj ĵaztrumpetistoj]] [[Kategorio:Usonaj blusaj kantistoj]] ~~[[Kategorio:Naskiĝintoj en 1908]]~~ ~~[[Kategorio:Mortintoj en 1954]]~~ ~~[[Kategorio:Viroj]]~~

Hot Lips Page: Malsamoj inter versioj