Guillaume de Saint-Thierry: Malsamoj inter versioj

En [[1118]], kun sia abato, Guillaume iras en [[Clairvaux]]; tie li renkontis [[Bernardo de Clairvaux|Bernardon de Clairvaux]] kaj amikiĝis kun li. Li de tiam deziris iĝi [[Cistercianoj|cisterciano]], sed por tio li bezonis la bonvolon de siaj benediktaj superuloj. Malfeliĉe por li, antaŭ tio li estis elektita abato de Saint-Thierry, proksime de Reims, kaj do ne povis forlasi sian ordenon<ref name="baudelet10" />, kaj eĉ Bernardo mem malapogas tiun ideon, laŭ li tro malmatura<ref name="déchanet1242">Déchanet 1967, kol. 1242.</ref>.

Tri jarojn poste, en [[1135]], citante [[Aŭgusteno de Hipono|Aŭgustenon]] kiu diris ke en la [[Romia armeo]] oni iĝis emerita je 60-jaraĝo<ref group="n">Pro tio oni scias ke Guillaume naskiĝis antaŭ 1075: li havu almenaŭ 60-jarojn en 1135.</ref>, li forlasis ⸺ eble kontraŭ la volo de Bernardo<ref>Déchanet 1967,name="déchanet1242" kol. 1242.</ref> ⸺ sian postenon de abato en la monaĥejo de Saint-Thierry.  Fine, post 17 jaroj, li iĝis cisterciano kaj iris en la nova monaĥejo de [[Signy-l'Abbaye|Signy]]. Ĉar li estis tro maljuna por sekvi la striktan cistercian regulon laŭlitere, kiu petas multe da fizika laboro, li rekomencis verki. De [[1137]] li finis verkojn komencitajn en Saint-Thierry, kiel la ''Meditadaj preĝoj'' kaj la ''Prelego pri la [[epistolo al la romanoj]]'', kaj poste verkis novajn librojn, kiel la ''Prelego pri la alta kanto'' inter 1137 kaj [[1139]]<ref name="baudelet11" />.