Giuseppe Verdi: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
{{Informkesto muzika artistohomo}}
|nomo = Giuseppe Verdi
|dosiero = Giuseppe Verdi by Giovanni Boldini.jpg
|priskribo de dosiero = Giuseppe Verdi (1886)
|grandeco de dosiero =
|larĝa dosiero =
|fono = klasika ensemblo
|naskonomo = Joseph Fortunin Francois Verdi
|alie nomata =
|kromnomo =
|naskiĝo = {{naskiĝtago|1813|10|9}}<br />{{ITA}}, [[Provinco de Parmo]]
|morto = {{mortotago kaj aĝo|1901|1|27|1813|10|9}} <br />{{ITA}}, [[Milano]]
|deveno =
|instrumento =
|tipo de voĉo =
|ĝenro = [[Opero]]
|profesio = [[komponisto]]
|aktivaj jaroj = [[1830]]-[[1897]]
|eldoninto =
|parencaj temoj =
|ttt =
|nuntempaj membroj =
|antaŭaj membroj =
|signifa instrumento =
}}
[[Dosiero:Giuseppe Verdi signature.jpg|eta|270px|Subskribo G. Verdi]]
 
Linio 122 ⟶ 98:
'''''[[Nabucco]]''''' (9a de Marto 1842, La Scala, Milano). Post la fiasko de Giorno, Verdi ĵuris neniam komponi denove, sed en "Membiografia skizo" verkita en 1879, li rakontas kiel li estis dufoje persvadita fare de Merelli por skribi novan operon.<ref name="WERF">Verdi, "An Autobiographical Sketch" 1879 in Werfel and Stefan 1973, pp.&nbsp;87–92</ref> Tamen, la distanco de 38 jaroj eble kondukis al iom romanecigita vido (aŭ, kiel Verdi-akademiulo Julian Budden notas: "li estis koncernita por teksi protektan legendon pri li mem [poste] ĝi estis ĉio parto de lia furioza sendependeco de spirito".)<ref>Budden 1973, p. 92</ref> Skribante dek jarojn pli proksime al la okazaĵo, Michele Lessona donis tre malsaman version de la okazaĵoj post ricevi la rakonton rekte de Verdi mem.<ref name="LESS">Lessona, ''Volere è potere'' ("Where there's a will&nbsp;..."), pp. 297–98, in Budden 1973, p. 92</ref>
 
Merelli donis al li kopion de la libreto de Temistocle Solera kiu estis malaprobita fare de la komponisto Otto Nicolai<ref name="WERF"/> kaj Verdi priskribas kiel li prenis ĝin hejme kaj ĵetis "ĝin sur la tablo kun preskaŭ perforta gesto ... Falante, ĝi malfermiĝis de si mem; sen intenco mia, miaj okuloj gluiĝis al la malferma paĝo kaj al unu speciala linio: "Va pensiero, sull' ali dorate".<ref name="W&S"/><!--Verdi in Werfel and Stefan 1973, pp.&nbsp;88–90</ref>--><ref>Vidu George Martin (1984), [http://books.google.com/books?id=ypFPvDq1wK8C&pg=PA81&lpg=PA81&dq=An+Autobiographical+Sketch+Verdi&source=bl&ots=Icrrin6Z9d&sig=Sr82dm_kf40GG65FUPovod0N4r4&hl=en&sa=X&ei=YJF3VLTfEsugNoKehGA&ved=0CDEQ6AEwAw#v=onepage&q=An%20Autobiographical%20Sketch%20Verdi&f=false Chapter 9 "Autobiographical Sketch and ''Nabucco''"], pp. 81—85</ref> Supozeble, Verdi daŭre legis ĝin kaj li legis kaj ripetis la libreton tri fojojn, sed aliaj deklaris ke li legis la libreton tre kontraŭvole<ref name="HOLD">David Kimbell, in Holden, p.&nbsp;978–979</ref> aŭ, kiel rakontite de Lessona, ke li "ĵetis la libreton en angulo sen rigardado ĝin pli longe, kaj dum la venontaj kvin monatoj li daŭrigis kun sia legado de malbonaj romanoj ... [kiam] direkte al la fino de majo li trovis sin kun tiu benita verko en siaj manoj: li legis la lastan scenon denove, tiu kun la morto de Abigaille (kiu poste estis tranĉita), sidiĝis preskaŭ meĥanike ĉe la piano ... kaj donis muzikon al la scenon."<ref name="LESS"/><ref name="VERDI.IT">[http://www.giuseppeverdi.it/opere/elencodelleopere/nabucodonosor/index.html "''Nabucodonosor''"] on giuseppeverdi.it {{it icon}}. Konsultita la [[21an de novembro]] 2014</ref>
 
Tamen, Verdi daŭre rifuzis komponi la muzikon, portante la manuskripton reen al la ''impresario'' la venontan tagon. Tiu akceptis neniun rifuzon, kaj Merelli tuj ŝtopis la verkon reen en la poŝon de Verdi kaj - kiel Verdi rakontas - "ne nur ĵetis min el sia oficejo, sed knalfermis la pordon en mia vizaĝo kaj ŝlosis sin ene."<ref name="W&S"/>