Ĥosro la 2-a: Malsamoj inter versioj

'''Ĥosro la 2-a''' ('''Ĥosroes la 2-a''' en klasikaj fontoj, titole "Aparvez"; poste ŝanĝita al '''Parviz'''), '''"La Venkinto"'''&nbsp;– (en [[Mezpersa lingvo|mezpersa]] ''Husrō(y)''; ankaŭ ''Ĥusraŭ Parvēz'', en [[Persa lingvo|nova persa]]: en farsia خسرو پرویز ''Ĥosro Parviz''), estis la lasta granda reĝo de la [[Sasanida Imperio]], kiu regis el 590 al 628.<ref>Howard-Johnston, James (2010). "ḴOSROW II". Encyclopaedia Iranica, reta eldono. Konsultita la 9an de Novembro 2013. [http://www.iranicaonline.org/articles/khosrow-ii]</ref> Li estis la filo de [[Hormizd la 4-a]] (reĝis en 579–590) kaj la nepo de [[Kosroes la 1-a]] (reĝis en 531–579). Li estis la lasta reĝo de Persio kiu havis pli longdaŭran regadon antaŭ la [[Islama konkero de Persio]], kiu ekis kvin jarojn post lia morto pro murdo. Li perdis sian tronon, poste rekuperis ĝin pere de romia helpo, kaj post jardeko, iris rivali la agadon de [[Aĥemenida Imperio]], kaj konkeris la riĉajn [[Bizanca imperio|orientromiaj provincoj]] de [[Mezoriento]]; multe el lia regado estis dediĉita al militoj kontraŭ la [[Bizanca imperio|Bizanca Imperio]] kaj al luktado kontraŭ povaspirantoj kiaj Bahram Ĉobin kaj Vistahm.

 

Ĉe verkoj de [[Persa literaturo]] kiaj ''[[Ŝahnameo]]'' kaj ''[[Ĥosro kaj Ŝirin]]'' (en farsi خسرو و شیرین), nome fama tragedia amhistorio de [[Nizami Ganjavi]] (1141−1209), tre prilaborata fikcia versio de la vivo de Ĥosro faris lin unu el plej grandaj herooj de tiu kulturo, same multe kiel amanto kaj kiel reĝo. ''Ĥosro kaj Ŝirin'' rakontas la historion de lia amo por la [[Arameoj|Aramea]] princino [[Ŝirin]], kiu iĝis lia reĝino post longa amserĉado kun diversaj malfaciloj.

 

* [[Bizanca–Sasanida Milito de 602–628]]

 

 

[[Kategorio:Historio de Irano]]

[[Kategorio:Sasanida Imperio]]