Abu Nuŭas: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 78:
====La amo (erotika poezio)====
La poeto disvastigis la ĝuon, kaj laŭleĝa kaj '"kontraŭleĝa", ingenia kaj amuza. Lia diboĉema [[konduto]] konvertis lin en perversa kaj multforma nokte, kaj kosmopolita kaj aristokrata tage. Liaj agoj, pro la protekto fare de la kalifo, estis plena je fantazio kaj ekstravaganc(em)o. Lia poezio enhavas abundan kvanton da sekso, erotismo, povo kaj memmontremo. Legante lian poezion, oni atingas la impreson ĉeesti al orgio en drinkejo en la dezerto, kun trinkujoj plenplenaj je nektaroj, abunda manĝo kaj pokaloj plenaj je vino. Leginte lian poezion, oni povas imagi la ombron de feblaj sklavoj kaj submetitaj amatoj, ĉirkaŭite de kunmanĝantoj kaj invititoj kinikistoj kaj frivolaj.<ref> Chebel, 2005, p. 23. </ref>
{{redaktata}}
 
La poeto kreis erotikan poezion sen limigoj pro la temo, kun la [[ingenio]] kiu permesis al li klaran liberegon. Li atakas rekte kaj ŝanĝas la akiritajn kutimojn. Li esprimis sian amteman poezion rekte, sen hipokritaj [[pseŭdonimo]]j kaj sen erarigaj kvalifikoj aŭ anstataŭiloj. Li nomis siajn amatojn per iliaj nomoj kaj laŭdis ilin kiel diojn. Temas pri [[libereco]] en lia esprimpovo malkomprenebla en la tiama socio. El tiu sinteno, li disvolvigis novajn agademojn, kiel la kulto al la ŝajnigo, la emo por la erotismo, la konvenciismoj kaj la rafinemo. Temas pri kuraĝa kaj sendependa stilo kiu metos la poeton kiel pioniro de la moderneco kun granda influo en la [[araba poezio]].<ref> Chebel, 2005, p. 23. </ref>
Va conrear la poesia eròtica sense sentir-se limitat per cap tema, amb l'agudesa que li permetia el seu assumint llibertinatge. Ataca de manera directa i altera els hàbits adquirits. S'expressava directament, sense pseudònims hipòcrites ni qualificatius o substitutius equívocs. Anomenava les amants pel seu nom i les afalagava tractant-les de dees. Una llibertat en la seva expressió impossible d'entendre en la societat del seu temps. Des d'aquesta posició, va desenvolupar noves actituds, com el culte a l'aparença, l'afició per l'erotisme, els convencionalismes i el refinament. Una actitud valenta i un estil independent que varen situar el poeta com un avançat de la modernitat amb una gran influència en la poesia àrab.<ref> Chebel, 2005, p. 23. </ref>
 
Abu Nuŭas és considerat un dels grans de la literatura àrab clàssica. Malgrat la seva literatura irreverent i la dolenta reputació que va tenir en vida, va influir en molts escriptors posteriors, com el poeta i matemàtic Omar Khayyam (segle XI) i el poeta místic Hàfidh de Xiraz (segle XIV) (ambdós perses).[8] Una caricatura hedonista d'Abu Nuŭas apareix en diverses ocasions en Les mil i una nits. Entre les seves poesies més conegudes, destaquen aquelles que ridiculitzen les mual·laqat, és a dir, els poemes de la poesia preislàmica, el tema és la nostàlgia pel beduí, i lloen la vida moderna a Bagdad com a contrast.
 
=== Ekzemploj===