Radioaktiveco: Malsamoj inter versioj

===Ikso-radioj===

La malkovro de Ikso-radioj fare de [[Wilhelm Röntgen]] en 1895 kondukis al disvastigita eksperimentado fare de sciencistoj, fizkistoj kaj inventistoj. Multaj personoj ekrakontis historiojn de bruligo, hararperdo kaj sanmalbonigo en teknikaj ĵurnalistoj tiom frue kiom ĝis 1896. En februaro de tiu jaro, Profesoro Daniel kaj Dro. Dudley de [[Vanderbilt University]] plenumis eksperimenton pri ikso-radiado sur la kapo de Dudley kiu rezultis en lia hararperdo. Informo de Dro. H.D. Hawks, pri sia suferigaj akraj bruloj en mano kaj brusto dum montro de Ikso-radioj, estis la unua de multaj aliaj postaj informoj en ''Electrical Review''.<ref name="SansareKhanna2011">{{cite journal |last1=Sansare |first1=K. |last2=Khanna |first2=V. |last3=Karjodkar |first3=F. |title=Early victims of X-rays: a tribute and current perception |journal=Dentomaxillofacial Radiology |volume=40 |issue=2 |year=2011 |pages=123–125 |issn=0250-832X |doi=10.1259/dmfr/73488299 |pmc=3520298 |pmid=21239576}}</ref>

 

 

Despite this, there were some early systematic hazard investigations, and as early as 1902 [[William Herbert Rollins]] wrote almost despairingly that his warnings about the dangers involved in the careless use of X-rays were not being heeded, either by industry or by his colleagues. By this time, Rollins had proved that X-rays could kill experimental animals, could cause a pregnant guinea pig to abort, and that they could kill a fetus.<ref name="taming">{{citation |title=Taming the Rays - A history of Radiation and Protection. |author=Geoff Meggitt |publisher=[[Lulu.com]] |year=2008 |isbn=978-1-4092-4667-1}}</ref> He also stressed that "animals vary in susceptibility to the external action of X-light" and warned that these differences be considered when patients were treated by means of X-rays.