Cigno: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kwamikagami (diskuto | kontribuoj)
→‎Kulturaj aspektoj: alidirekto per AWB
Linio 118:
En [[Nord-ĝermana mitologio]], estas du cignoj kiuj trinkas el la sakra [[Puto de Urd]] en la regno de [[Asgard]], hejmo de [[Azoj|dioj]]. Laŭ la [[Proza Edda]], akvo de tiu puto estas tiom pura kaj sakra ke ĉio tuŝata de ĝi iĝas blanka, inklude la origina paro de cignoj kaj ĉiuj aliaj descendaj el tiuj. La poemo ''[[Volundarkvida]]'', parto de la [[Poezia Edda]], aperigas ankaŭ cignajn fraŭlinojn.
 
En la [[FinlandoFinnolando|finna]] epiko ''[[Kalevala]]'', cigno loĝas en la rivero Tuoni situanta ĉe [[Tuonela]], la submonda regno de morto. Laŭ tiu historio, kiu ajn kiu mortigis cignon same mortus. [[Jean Sibelius]] komponis la ''Lemminkäinen Suite'' baze sur Kalevala, kun la dua peco titole ''Cigno de Tuonela'' ''(Tuonelan joutsen)''. Nune kvin flugantaj cignoj estas simbolo de la [[Nordiaj Landoj]] kaj la Kantocigno (''Cygnus cygnus'') estas nacia birdo de FinlandoFinnolando.
 
Franca satiristo [[François Rabelais]] verkis en [[Gargantuo kaj Pantagruelo]] ke cignokolo estis la plej bona nepropapero kiun li trovis.