Erycius Puteanus: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Bot: anstataŭigas alidirektilon
esperantigita ŝablono (Dosiero), esperantigita parametro, +Projektoj, kosmetikaj ŝanĝoj
Linio 1:
{{Informkesto homo
|Nomo =Hendrik van den Putte<br />(1574-1646)
|Portreto =Erycius Puteanus (1574-1646) Martyremata Academica.jpg
|Priskribo =Martyremata Academica (1618)
Linio 14:
 
== Biografio ==
Li studis en [[Dordrecht]] kaj [[Kolonjo]] en la Kolegio de la Tri Kronoj, kie li akiris sian diplomon kiel Majstro pri Artoj en la [[28-a de februaro]] [[1595]]. Poste li vojaĝis al [[Loveno]] kie li ĉeestis lecionojn pri historio de [[Justus Lipsius]] (1547-1606), kies katedro pli poste estis proponita al li de la "Brabantaj Ŝtatoj". En 1597, li estis en [[Italio]], kaj amike rilatis kun la erudiciularo de tiu lando, ĉefe kun la kardinalo [[Federiko Borromeo]] (1564-1631), kiu nomis lin profesoro pri la [[latina]] en la Palatina Lernejo de [[Milano]] de 1600 ĝis 1606.
 
Li estis plurfoje favorita de kelkaj regnantaj princoj: la arkiduko Alberto alnomis lin honora konsilisto, en 1612, kaj pligrandigis lian jaran pension al 200 dukatoj (1614). La servoj faritaj al la duklando de la Malaltaj Landoj estis multenombraj. Lia ofenda lingvaĵo provokis kelkajn politikajn malamikaĵojn, kaj li preskaŭ estis forpelita al ekzilo fare de la reĝo [[Jakobo la 1-a (Anglio)|Jakobo la 1-a de Anglio]], kiu erare kredis ke li estas la aŭtoro de insultema [[satiro]].
 
Puteanus ankaŭ estis enciklopediisto: li kredis ke la plej bona maniero por akirado de virteco estis pere de konado. Li sonĝis pri restablado de la brilega klasika periodo em [[Belgio]] kaj de la kulto al la elokventeco kiujn li estis portinta el Italio. Kiam li rimarkis la senutilecon de siaj klopodoj, kaj la indiferenteco de tiu erao troe profitema kaj inklinita al la pozitiveco de la sciencoj, li dronis sin en siaj enciklopedioj kaj produktis siajn plej belajn kronologiaj verkoj. Lia merito kiel filologo estas iom limigita, tamen, liaj disertacioj, reproduktitaj en la [[Tezaŭro|Tezaŭroj]] de [[Johannes Georgius Graevius|Graevius]] (1632-1703) kaj [[Johann Friedrich Gronovius|Gronovius]] (1611-1671), estas realvaloraj kaj povas ankoraŭ konsultiĝi. Li havis deksep gefilojn, el kiuj kvar mortis dum infanaĝo.
 
== Verkoj ==
[[FileDosiero:Erycius Puteanus by Anthony van Dyck.jpg|thumbeta|maldekstre|230px|Bildo de Erycius Puteanus fare de Anthony van Dyck.]]
* De usu fructuque Bibliothecae Ambrosianae, [[Milano]], [[1605]]
* [http://www.elsevierheritagecollection.org/handle/101/3872 Svada Attica, sive orationes selectee], [[1623]]
Linio 33:
 
== Eksteraj ligiloj ==
{{Projektoj}}
* [https://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/Erycius_Puteanus Wikisource] - Catholic Encyclopedia
* [http://words.fromoldbooks.org/Chalmers-Biography/p/puteanus-erycius.html Chalmer's Biography]
Linio 44 ⟶ 45:
 
== Referencoj ==
{{referencojReferencoj}}
 
{{Portalo|Homoj|varianto=longa}}
{{bibliotekojBibliotekoj}}
 
[[Kategorio:Nederlandaj historiistoj]]