Armena reĝlando en Kilikio: Malsamoj inter versioj

[[Dosiero:Anatolia1200.png|eta|240px|Malgranda Armenio ĉirkaŭata de aliaj ŝtatoj ĉ. 1200]]

[[Dosiero:Fortressarmenians5.jpg|eta|240px|dekstra|Fortikaĵo Korikos en Armena reĝlando en Kilikio, la 13-a jarcento]]

 

En tiu tempo, [[Saladino]]<ref>http://www.vidasdefuego.com/biografia-saladino-cruzadas.htm</ref> de [[Egiptio]] multe malfortigis la krucmilitistajn ŝatojn, devigante la eŭropanojn lanĉi alian kampanjon. La princo Leono la 2-a profitis la situacion per la plibonigo de la rilatoj kun la eŭropanoj. Danke al la subteno donita al li de la imperiestroj de la [[Listo de Imperiestroj de la Sankta Romia Imperio|Sankta Romia Imperio]] ([[Frederiko la 1-a (Sankta Romia Imperio)|Frederiko la 1-a]], kaj lia filo, [[Henriko la 6-a (Sankta Romia Imperio)|Henriko la 6-a]]), li povis altigi la statuson de [[princlando]] al [[regno|reĝlando]]. En 1198 la princo [[Leono la 2-a]] sukcesis atingi la kronon, per kio li fariĝis la unua reĝo de Armena reĝlando en Kilikio kiel Leono la 1-a.

=== Kampanjoj kun la mongoloj ===

[[Dosiero:DisasterOfMari1266.JPG|eta|240px|Batalo de Mari]]

 

En [[1266]], la mameluka gvidanto [[Bajbarso]]<ref>http://www.nicoweb.com/baibars/notas.htm</ref> alvokis Hetumon la 1-a por abandoni sian fidelecon al la mongoloj, kaj anstataŭe akcepti mamelukan superregadon, kaj liveri al la mamelukoj la teritoriojn kaj fortikaĵojn kiujn Hetumo akiris per sia submetado al la mongoloj. Pro tiuj minacoj, Hetumo iris al la Mongola Kortego de Ilĥanato en [[Irano]] por ricevi armean subtenon. Tamen, dum lia foresto la [[mamelukoj]] avancis al Kilio, gviditaj de [[Al-Mansur Ali]] kaj la mameluka komandanto [[Qalawun]]<ref>http://artfl.uchicago.edu/mamluk/</ref>, kaj venkis la armenojn dum la [[batalo de Mari]], mortigante la filon de Hetum Toros, kaj kaptante la filon de Hetum, Leono, kun miloj de aliaj armenaj soldatoj. Hetumo elaĉetis sian filon kontraŭ alta prezo, pagante al la mamelukoj grandan monsumon kaj donante al ili multajn fortikaĵojn. Poste la granda tertremo en la jaro 1268 en Kilikio senesperigis la landon.

En la [[somero]] [[1299]], la [[nepo]] de Hetumo la 1-a, reĝo [[Hetumo la 2-a]], denove alfrontante minacojn de atako de la mamelukoj, sendis mesaĝon al la mongola ĥano de [[Irano]], [[Ghazan]] por ricevi sian subtenon. En respondo, Ghazan marŝis kun siaj fortoj rekte al Sirio kaj sendis leterojn al la [[frankoj]] de Kipro (la reĝo de Kipro, kaj la estroj de la [[templanoj]], la [[Malta Ordeno|hospitalistoj]] kaj la [[Ordeno de germanaj kavaliroj]]), invitante ilin por enmiksiĝi en la atako kontraŭ la mamelukoj en Sirio.

 

[[Dosiero:GhazanAndKingOfArmenia1303.JPG|eta|maldekstra|Ghazan ordonas al la reĝo de Armenio [[Hetumo la 2-a]] akompani Kutluŝka por la atako en 1303 al Damasko.<ref>{{fr}} {{cite book | last = Mutafian | first = Claude | title = Le Royaume Arménien de Cilicie, XIIe-XIVe siècle | series = UCLA Armenian History and Culture Series | publisher = CNRS Editions | year = 2002 | location = France | pages = 74–75 | isbn = 2271051053}}</ref>]]

En [[1303]], la [[mongoloj]] denove provis preni Sirion, en tiu epoko kun pli granda forto (proksimume 80,000 personoj) kune kun la [[armenoj]], sed ili estis venkitaj ĉe [[Homs]] la [[30-an de marto]] [[1303]], kaj ĉe la decida [[Batalo de Ŝakhabo]], sude de [[Damasko]], la [[21-an de aprilo]] [[1303]]<ref>{{cite book | last = Demurger | first = Alain | year = 2005 | title = The Last Templar: The Tragedy of Jacques de Molay, Last Grand Master of the Temple | location = London | publisher = Profile Books | page = 109 | isbn = 1-8619-7529-5}}</ref>. Ĝi estas konsiderita kiel la lasta grava mongola invado sur Sirio<ref>{{cite book | last = Nicolle | first = David | authorlink = David Nicolle | title = The Crusades | publisher = Osprey Publishing | year = 2001 | location = Oxford | page = 80 | isbn = 1-8417-6179-6}}</ref>.