Arto de Birmo

Arto de Mjanmaro temas pri vida arto kreita en Mjanmaro (Birmo). Ek de la 1400aj jaroj CE, artistoj kreis pentraĵojn kaj skulptaĵojn, kiu respegulas la Mjanmaran kulturon. Mjanmaraj artistoj submetiĝis al registara interfero kaj cenzuro, malhelpanta la evoluadon de arto en Mjanmaro. Birma arto respegulas la centrajn budhismajn elementojn inkluzive la manpoziciojn, Jatakaj rakontoj, la pagodo kaj Bodhisatvo.

Kronita kaj juvel-kovrita Budho sidanta sur elefanta trono; ĉirkaŭ 1890; Arta Instituto de Ĉikago (Usono)

Historio

De 1962 ĝis 1988, dum la Malvarma Milita epoko, postkolonia Mjanmaro estis izolita de la resto de la mondo kiel rimedo por daŭrigi la sendependecon. En 1989, Mjanmaro komencis malfermi internacian komercon, kaj ŝtata kontrolo estis malseveriĝis. Ĉi tiu permesis al artistoj el Mjanmaro pli da oportunoj intertrakti kun internaciaj artistoj. En 1997, aliro al la interreto permesis la kreskon de nuntempa arta komunumo en Mjanmaro.Tamen, registara cenzuro, konflikto, ekonomia malfacileco kaj izoleco influis Mjanmarajn artistojn kaj ilian arton. Ekzemple, la registaro limigis arton al religiaj bildigoj kaj esprimoj de la natura beleco de la nacio.

Registara cenzuro

La registaro de Mjanmaro malpermesis aŭ konfiskis artaĵojn pri malpermesitaj temoj kaj cenzuris artajn ekspoziciojn. La malpermesitaj temoj inkluzivis politikan kritikon, nudecon kaj eĉ la uzo de certaj koloroj. En 1970, cenzuristoj markis neaprobitajn artaĵojn per stampo, kiu diris, "malpermesita montri" sur la antaŭo kaj malantaŭo. Aprobitaj pentraĵoj montris la politikan gvidanton Ne Win (1910 – 2002), socialismon kaj ĝian agraran utopion, la purecon de Birma kulturo, kaj budhismo. Kelkaj artistoj fariĝis defiemaj rilate al la cenzuro.

Rimarkindaj Birmaj artistoj

• Win Pe Myint (birme ဝင်းဖေ: ), karikaturisto, pentristo kaj direktoro, laboris por la Ludu Kyi-bwa-yay Eldonejo en Mandalajo. Lia laboro cenzuriĝis de la registaro. Win Pe diris, "La militistaro violis certiĝi pri ili mem, ilia sekureco… ke estis ne rekta atenco kontraŭ ili per arto."
• Aung Khaing  — Khaing estis semi-abstrakta pentristo. En 1984, ĉe la Bogyoke Aung San Merkato, Khaing provis lian unuan solo-ekspozicion de verkoj influitaj de tiuj de Gauguin kaj Monet. Dum lia ekspozicio, registaraj cenzuristoj vizitis lin je tri apartaj okazoj. Dum la unuaj kelkaj vizitoj, la cenzuristoj forigis proksimume tridek pentraĵojn, kiujn ili opiniis netaŭgajn. Je la fina vizito, ĉiuj restantaj artaĵoj, kiuj restis enla ekspozicio, taksiĝis kiel netaŭga por vidiĝi. En protesto, Khaing ne plu montris siajn pentraĵojn. Tamen, en oktobro 2013 ĉe la Bogyoke Aung San Merkato, li tenis sol-ekspozicion.
• Maung Theid Dhi  — Dum pli severa periodo de arta cenzuro en Birmo, Maung arestiĝis por malobeo de la ordonoj de la cenzuristoj por ŝanĝi liajn artverkojn. En 1974, ĉe la Sovaĝa Okula Arta Ekspozicio en Yangon, Maung montris memportreton sur ligno ĉirkaŭita de metala kateno. Registaraj cenzuristoj interpretis ĉi tiun pecon kiel kritiko de registara limigo de Birma vivo. Post nelonge, cenzuristoj forigis la verkojn de Maung el la ekspozicio. La cenzuristoj permesis, ke Maung reprenu la pentraĵon poste. Tamen, kiam ĝi estis redonita, al la verko mankis ĝiaj originalaj ornamaĵoj. Maung poste metis la saman pecon en alia ekspozicio, sed tiam, li volvis ĝin per ledo kaj ŝnuro kaj metis ĝin super la kranio de cervo. Baldaŭ post kiam li montris sian “novan” artan pecon, cenzuristoj arestis lin sen klarigo, kaj Maung pasis semajnon en malliberejo. Post kiam lia elkarceriĝo, Maung daŭre montris la saman pecon. Rezulte, cenzuristoj kaj detektivoj alvenis ĉe lia hejmo, akuzanta lin pri kreo de politikaj artaĵoj. Pluraj tiaj vizitoj kaŭzis al Maung kaj lia familio grandan ĝenon. Maung arestiĝis denove pro liaj “suspektindaj” artaĵoj. Tia aflikto lasis Maung-on tro timoplena por krei pentraĵojn bazitaj sur liaj politikaj skizoj, sed li ja kreis pentraĵojn, kiuj montris la cenzuristojn.

Arto de la Shan Periodo

Al artaj historiistoj mankas ĝenerale akceptita difino de Shan-a arto. Oni opinias, ke ĝi originis inter 1550 kaj 1772 CE, kiu estis prokismume la tempo, kiam la du reĝlandoj de Lanna kaj Lan Xang estis ambaŭ sub la regado de la Birmoj.

Multaj pecoj de Shan-a artverkoj prezentas Budhon en sida pozicio, kun lia dekstra mano montranta la Teron; ĉi tiu pozicio estas ofte nomata la Maraviĝaja Pozicio. En budhismo, la Maraviĝaja pozo reprezentas Budhon vokanta la Teran Diinon por atesti pri la venko de Gaŭtamo super Mara.

Skulptaĵoj faritaj en ĉi tiu arta stilo estis kutime farita de bronzo kaj poste estus skulptitaj en ligno aŭ en lako. Tradicia Shan-a arto tipe havis Budhon kun roboj de la karakterizaj roboj de monaĥo, aŭ kronita per krono kaj ornamita per diversaj aliaj materialoj kiel mastiko kaj vitro.

Shan-a skulptaĵoj estas facile rekoneblaj dum rigardo tra la historio de Birmaj budhisma arto. Shan-aj skulptaĵoj estas ofte identigitaj kun oval-formaj vizaĝoj, molaj ridetoj kaj fermitaj malstreĉitaj okuloj.