Katzhütte: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 28:
La fabriko pritraktis tenoriton (nigran kupron) venantan el la regiono de [[Mansfeld]]. De tio oni per divido faris pretan kupron kaj arĝenton. Post la kadukiĝo de tiu ĉi uzino la nova fer-martelego sekurigis la vivperlaboron de tre multaj el la lokuloj.
 
La ampleksaj arboroj donis ankoraŭ en la 14a jarcento kaŝejojn al ursoj, cervoj kaj aliaj bestoj kaj pro tio troviĝis ĉe Wurzelberg-monto duka ĉasdomo. En 1786 estis ankoraŭ proksime reĝaj agloj kaj brunaj ursoj kaj en 1810 mortpafitis la lasta [[linksolinko]] kaj en 1820 la lasta lupo. Okaze de kortega ĉasamuziĝo en 1581 pafitis dum unu semajno 266 cervoj. La arbaro liveris al la arbaragrikulturistoj la fojno, al la metiistoj lignokarbon. La flosistoj transportadis la lignon envalen. Dehakistoj, karbistoj kaj flosistoj sekve estas multaj laŭprofesie. tie ankaŭ faritis la unuaj provoj pri produktado de porcelenaĵoj ĉirkaŭ la jaro 1759a. Tio estas en kunteksto kun la feruzinestro [[Johann Wolfgang Hammann]]. Baldaŭ poste Hammann translokigis la produktadon al [[Neuhaus am Rennweg|Neuhaus-Wallendorf]]. Tie la Wallendorf-porcelanaĵoj famiĝis ne nur medie sed pluse en pli foraj regionoj. La Sinjorara domo konstruitis en 1760 de Hamann. Nur en la 19a jarcento alvenis novaj fabrikoj, kaj aparte gravis ekde 1864 la porcelanaĵfabriko Hertwig kiu funkcias ĝis hodiaŭ.
 
Antaŭ la daŭra setlo estis jam konataj kelkaj orientiĝaj kaj limaj punktoj. Unue menciitis en 1229 la rivero [[Oelze (rivero)|Oelze]] sub la nomo ''Ulsna''.<ref>Otto Dobenecker: ''Regesta diplomatica necnon epistolaria historiae Thuringiae.'' Band 3: ''(1228–1266).'' Gustav Fischer, Jena 1925, [http://archive.thulb.uni-jena.de/hisbest/rsc/viewer/HisBest_derivate_00004797/ThG_135708095_Regesta_1925_03_0025.tif p. 17, Nr. 81].</ref>, en 1366 Wenigen Wolgast (Kleine Wulst) kaj Weiße Schwarza<ref>Herbert Kühnert: ''[http://zs.thulb.uni-jena.de/rsc/viewer/jportal_derivate_00163673/SBB_02_1930_01.tif Flurnamen des Oberen Schwarzagebietes im Jahre 1366].'' En: ''Schwarzburgbote.'' Nr. 2, 24.1.1930, ZDB 1448344-0.</ref>. La loko Katzhütte entndiĝas multajn kilometrojn tra la valoj de Katze, Oelze, Masse kaj Sĉwarza. La etaj, per ardezo kovritaj domoj seninterrompe sterniĝas ĉe la montodeklivo en la supera Saale-valo. Ĝis 1918 apartenis Katzhütte al la Supera administrujo de la Princlando [[Schwarzburg-Rudolstadt]].