Maurice Bloomfield: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
LiMrBot (diskuto | kontribuoj) e +Bibliotekoj per AWB |
e →Biografio: ligilo Etikedo: redakto de fonto je 2017 |
||
Linio 6:
Parto de la laboraĵoj de Bloomfield publikigita en "American Journal of Philology" estas dediĉita al kompara lingvoscienco, kiel ekzemple al asimilado kaj adaptado en parencaj klasoj de [[vorto]]j, sed la plej konata li estas kiel [[tradukisto]] kaj [[interpretado|interpretisto]] de [[Vedoj|vedaj]] tekstoj. Tradukis [[himno]]jn de Atharvavedo por ''Sanktaj Libroj de Oriento'' de [[Max Müller]] (1897), preparis ĉapitron Atharvavedo kaj Gopatha Brahmana por ''Fundamentoj de filologio kaj [[arkeologio]] [[Hindujo|hindo]]-[[arjoj|arja]]'' de Buhler-Kielhorn (1899), analizis ''Kausika-Sutron'' (1890), kaj en 1905 publikigis studaĵon pri kompara [[mitologio]] - ''[[Cerbero]], la hundo de [[Hades]]''. En 1907 ekestis lia plej fundamenta verko ''Veda konkordanco – alfabeta listigo de vortoj kaj esprimoj troviĝantaj en la sanktaj libroj de [[hinduismo]]''. Aliaj gravaj verkoj estas: ''[[Religio]] de Vedoj: antikva religio de [[Barato]]'' (1908) kaj ''Vivo kaj historio de savanto Ĝina, Parŝva'' (1916). Laboris ankaŭ ĉe analizado de [[Rigvedo]].
Private estis frato de pianistino Fannie Bloomfield-Zeisler kaj onklo de lingvisto [[Leonard Bloomfield]]. En 1885 edziĝis al Rosa Zeisler, kun kiu havis du infanojn. Mortis pro [[korinfarkto]].
==Bibliografio==
| |||