Henrik Seppik: Malsamoj inter versioj

'''Heinrich Richard "Henrik (Heinrich)" SEPPIK''', (pseŭdonimopseŭdonime '''Sepamaa)''' kaj '''Henrik (Allari)''' (naskiĝis la [[9-a de februaro|9-an de februaro]] [[1905]] en [[Pärnu]], mortis la [[4-a de februaro|4-an de februaro]] [[1990]]) estis pioniro de la estona Esperanto-movado, Esperanto-instruisto, -gramatikisto kaj [[Esperanto-vortaristo|-vortaristo]].

Seppik okupiĝis pri [[turismo]]. Li esperantiĝis en [[1920]] kaj gvidis multajn kursojn en [[Tartuo]], [[Talino]], [[Pärnu]] kaj [[Petseri]] inter 1924 kaj 1928. Dum pluraj jaroj li estis estrarano de Esperanto-societoj. Li estis [[lektoro]] de Esperanto en la [[Popola Universitato]] en Pärnu, [[1924]] kaj en [[Tartuo]], [[1928]], Cseh-metoda instruisto kaj propagandisto en [[Svedujo]], 1929-1931, en [[Norvegio|Norvegujo]], [[1932]], poste ĝis 1939 en [[Danujo]] kaj [[Ĉeĥoslovakujo]]. Seppik estis fondanto kaj prezidanto de la estona [[Esperanta Turista Komisiono]] (ETK), kiu i.a.interalie organizis turisman interŝanĝon kun Svedujo. Kunlaboranto de ''[[Enciklopedio de Esperanto]]''.

Seppik debutis internacie per traduko el Friedebert Tuglas, ''[[Kvin Noveloj]]'' ([[1924]]). En [[1935]] aperis lia ''Sistema Kurso de Esperanto'', kaj en [[1938]] la fama kurslibro ''La tuta Esperanto'', "gramatiko por progresintoj - gvidilo por kursestroj", kies 4-a eldono aperis en 1984. Dek jarojn ([[1947]]-[[1956]]) li pasigis en [[Josif Stalin|stalina]] koncentrejo; tamen eĉ poste li aktivis sub la kaŝnomo '''Sepamaa''', i.a.interalie aperigante vortaron Esperantan-estonan kaj estonan-Esperantan (aperinta en 1957) kaj redaktante Esperanto-eldonaĵojn por estonaj eldonejoj.