Margareta de Hungario: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Moldur (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Moldur (diskuto | kontribuoj) e informkesto reganto kun informkesteroj |
||
Linio 1:
{{Apartigila paĝo|Sankta Margareta}}
{{Informkesto
| titolo = Hungara reĝidino
'''Sankta Margareta''' estas [[Sanktulo|sanktulino]] el la [[Árpád-dinastio]] (virgulino) ({{dato|27|januaro|1242}}{{md}}{{dato|18|januaro|1271}}), ŝia festotago: la 18-a de januaro.▼
| dato de naskiĝo =
| dinastio = [[Árpád-dinastio]]
| kesteroj =
{{informkestero sanktulo
| titolo = Sanktulino
| dato de kanonizo = [[1943]]
| tago de festo = {{dato|18|januaro}}
}}
}}
▲'''Sankta Margareta'''
La patro de Sankta Margareta estis la hungara reĝo [[Adalberto la 4-a]], estimata eĉ kiel la dua landofondinto - (post la mongola invado en 1242), ŝia patrino
Margareta ekvidis la sunlumon en Klissa, Dalmatujo; poste kiel trijarulinon ŝiaj gepatroj donis ŝin al la monaĥinoj de la [[dominikanoj|dominikana ordeno]] en la urbo [[Veszprém]]
La Margareta-legendo skribita komence de la 1300-aj jaroj, kiun registris ankaŭ Lea Ráskai (kaj kiu cetere estas kara memoraĵo el la mezepoka [[hungara literaturo|literaturo hungara]]) montras aŭtentan bildon pri la rimarkigo alpatra de la reĝidino, fariĝinta monaĥino: " la ĉeĥa reĝlando kune kun siaj trezoroj kaj gloro estas ploriga vidaĵo" kompare al la ĉielregno, kiun al ŝi proponas la reĝo de Ĉielo kaj Tero. Ankaŭ la aktoj de la sanktigo al Margareta enhavas aŭtentajn konfesojn pri la humilema, memsuferiga vivstilo de Margareta. Iun servistinon ŝi elsavis laŭ miriga maniero disde strangoliĝo, laŭ la konfeso de tiu.kunmonaĥino "Ŝi estis pli humilema ol ni, servistinoj". La bazajn regulojn de sia vivo Margareta jene konceptis: "Ami Dion, rifuzi min mem, ekmalami neniun, forjuĝi neniun". Margareta eĉ profetis: ŝi antaŭvidis la venkon de sia patro super la (Aŭstra) Frederiko la Dua.
|