Latino uzas la nuntempe konatan [[latina alfabeto|latinan aboconalfabeton]], originale nur majuskle (''maiuscula''):aŭ per [[Kursiva skribado romana|manskribaĵoj]] ne facile deĉifreblaj por uzanto de la tradicia alfabeto latina. Al la originalaj 21 literoj,''ABCDEFGHIKLMNOPQRSTVX'', altiuj 21 literojposte venis la ''Y'' kaj ''Z'', (proasimilitaj pruntoj por pli facile bonvenigi [[neologismo]]jn el la transprenitajpli prestiĝa [[Helena lingvo|grekaj]]. vortoj;Tial kelkfojesame ni renkontas eĉvenis ''K''). Interese, lamalgraŭ tio ke ĝi preskaŭ ekskluzive troviĝas ĉe ''Ukalendæ'' kajapud ''Vcalendæ'' estas(speciatim, unucalendæ samapropriæ litero:sunt interLatinorum, laneque majusklojenim ekzistisGræci nurhac ''V''appellatione, kajquamvis (pliorigine poste)Græca intersit, lased minusklojalia utuntur ad denotandum primum mensis diem). Litero (''minusculaU'')nuruziĝis por kaj la literovokala kaj konsonanta variantoj; tiel same ĉe ''uI''. TielDum la vorto[[mezepoko]] konsonanta ''venioU'' („mikomencis venas") estisesti skribata kun majusklo kielper ''VENIOV'', sedkaj minusklekonsonanta kiel''I'' per ''uenioJ''. –Adicie, Oni[[ligaturo]]j uziskomencis poresti lauzataj sonokiam ili reprezentas [j[diftongo]]n. ĉiamAktuale, [[ortografio latina]] plejparte sekvas la italan normon, t.e. distingi inter vokala kaj konsonanta ''U'' kaj ''V'', sed ne inter ''I'' kaj ''J'', sen ligaturoj.
