[[Dosiero:Alexandra_Lvovna_Tolstaya.jpg|eta|Filino Aleksandra kaj patro [[Leo Tolstoj]] en [[1910]]]]
"'''''Magia lando Japanio'''''" (ruse "''{{lang-ru|Волшебная страна Япония''"|t=Bolŝebnaja strana Japonija}}) estas titolo de la tria parto de la kvarparta ruslingva memorlibro "'''''Filino'''''" ("''{{lang-ru|Дочь''"}}), kiun verkis [[Grafografo|grafino]] [[Aleksandra Tolstaja]], plej juna filino de granda rusa verkisto [[Leo Tolstoj]]. Ĝin oni eldonis en [[Kanado]] en [[1979]] (eldonejo - Zarja). En [[2007]] "Волшебная страна Япония" estis japanigita kiel "{{lang|ja|ネバーランド|t=Nepāranto}}" kaj en [[2016]] ĝin oni esperantigis.
Aŭtune de [[1929]] laŭ invitoj de grandaj japanaj ĵurnalaj eldonejoj "''[[Tokyo|Tokio|Tokyo]] Nichi Nichi Shimbun''" kaj "''[[Osako|Osaka]] Mainichi Shimbun''" Aleksandra Tolstaja kune kun amikino ''Olga Ĥristianoviĉ'', instruistino pri la rusa literaturo en [[Jasnaja Polana|Jasnaja Polana]] lernejo kaj ties filino ''Ĥristianoviĉ'' ''Maria'' aŭ ''Tusja'' venis perŝipe el rusa urbo [[VladivostokVladivostoko]] la japanan marhavenon Tsuruga ({{lang-ja|敦賀駅}}), gubernio Fukui.
En [[Japanio]] Aleksandra Tolstaja utiligis feliĉan okazon lekcii pri sia patro Leo Tolstoj, kie liaj verkoj estis tre popularaj. Februare de [[1931]] ŝi rifuzis la sovetian civitanecon kaj loĝis dudek monatojn enlande. Poste ŝi elmigris al [[Usono]].
Linio 11:
Siajn pozitivajn impresojn la aŭtorino enmetis en la libron, kies enteno havas:
1.# Foriro en nekonaton
2.# "[[Detektivo]]j"
3.# Novaj tendencoj
4.# La japana [[arto]]
# Turneo
5. Turneo
6.# Mil [[Japana eno|enoj]]
# [[Studento]]
7. [[Studento]]
# [[Skermo]]
8. [[Skermo]]
# [[Vilaĝo]]
9. [[Vilaĝo]]
# [[Rizo]]
10. [[Rizo]]
11.# Nevidebla beleco
# Tokutomi-san
12. Tokutomi-san
13.# [[Sekto]] Ittoen
# [[Samurajo]]
14. [[Samurajo]]
15.# [[Familio]] de [[profesoro]]
16.# [[Rikiŝo|Ĵinrikŝo]]
17.# [[Kuracisto]]j
18.# [[Sakuro]] - ĉerizfloroj
19.# [[Burakumin|Eta]]
20.# Progresemaj [[virino]]j
21.# Rifuzo reveni al [[Sovetunio]]
22.# Adiaŭ, magia lando Japanio
Por korekta traduko en Esperanton grave kontribuis la [[Japana Esperanto-Instituto]] (JEI) kaj kelkaj lokaj esperantistoj.
