La danĝera lingvo: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Alifono (diskuto | kontribuoj) ref 4 + 5 |
Alifono (diskuto | kontribuoj) ref 6 |
||
Linio 21:
Esperanto estis konsiderita "danĝera lingvo" de la registaroj de multaj landoj. Jam en [[1895]] la publikigado de la revuo ''[[La Esperantisto]]'' estis malpermesita en la tsarista Rusio. En [[1922]] la instruado de Esperanto estis malpermesita en [[Francio|francaj]] lernejoj. En [[1936]] Esperanto estis tute malpermesita en [[Germanio]] kaj [[Portugalio]].
Kiel rezulto de la kreskanta Stalinisma premo, la aktiveco de forta Esperanto-movado estis severe limigita. En rapida ritmo en [[1937]] multaj Esperantistoj estis arestitaj, mortpafitaj aŭ senditaj al malliberejoj. Esperanto estis malpermesita kiel produkto de 'burĝa [[kapitalismo]] kaj [[kosmopolitismo]]'<ref>Mikaelo Bronŝtejn, [http://esperanto.net/literaturo/roman/libr/steljung.html Mi stelojn jungis al revado], 564 paĝoj, historia romano, 2016, Moskvo, eld. [[Impeto (eldonejo)|Impeto]], ISBN 978-5-7161-0286-6</ref><ref>[https://esperanto-france.org/IMG/pdf/lme595magcomplet.pdf#page=10 Intervjuo kun Mikaelo Bronŝtejn], p. 10, Le Monde de L'Espéranto, n-ro 595, la 15-an de julio 2016</ref><ref>Nikolao Gudskov, [https://www.monato.be/2016/011717.php Sagao pri disfloro kaj pereo], Monato, la 17-an de aprilo 2019, alirite la 16-an de februaro 2020.</ref>.
Ekde [[1938]] Esperanto estis malpermesita en ĉiuj regionoj okupitaj de [[Germanio]]. Pro persekutadoj kaj malpermesoj, la [[Esperanto-movado]] estis severe malfortigita kaj la disvolviĝo de la internacia Esperanto-lingvo haltiĝis. Post la milito en [[1945]] la movado stagnis. Kiel rezulto de la [[Stalinismo|stalinisma]] influo, Esperanto estis malpermesita en la orientgermana [[Germana Demokratia Respubliko|GDR]] de [[1949]] kaj pluen. En [[1950]] ankaŭ [[Hungario]] kaj de 1952 [[Ĉeĥoslovakio]] malpermesis la instruadon de la lingvo.
| |||