'''Michiel de Swaen''' (naskiĝis en [[Dunkerque|Duinkerke]] la {{daton|20|januaro|1654}}]] – mortis en Duinkerke la {{daton|3|majo|1707}}) estis ĥirurgo kaj flandra sudnederlanda poeto. Dum la 17a jarcento li estis unu el la plej famaj flandraj poetoj. En 1687 li iĝis "princo" de la poeta ĉambro ''De Kersauwe'' kaj menciita estas ankaŭ lia membriĝo de la ĉambro ''Sint-Michiel'' en Duinkerke. Liaj poemoj estas ofte religiaj kaj supozigis influon de nordaj poetoj [[Jacob Cats]] kaj [[Joost van den Vondel]]. Krom tio, De Swaen verkis okazaĵajn versaĵojn kaj komedietojn. Kun la poetino [[Maria Petyt]] kaj verkisto-muzikologo [[Edmond de Coussemaker]] De Swaen estis une el la plej gravaj historiaj ekzempleroj en la nederlandlingva parolata kulturo en [[Francio]].
La Franc-Flandra [http://www.mdsk.net/home_nl.asp Michiel de Swaen-grupo] estas nomita laŭ li.
