Koncilio de Kalcedono: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Osteologia movis paĝon Koncilio de Kalcedonio al Koncilio de Kalcedono: Laŭ NPIV http://vortaro.net/#Kalcedono , Kalcedono (urbo); vd Diskuto:Kalcedono (urbo)
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
{| style="border:2px solid #E3B707; background: #FFFCEF; margin:0 0 0.5em 1em; border-collapse:collapse; float:right;clear:right; width:300px; text-align:left; font-size:95%;" border="1" cellpadding="2"
|-
! colspan="2" style="background: #F3E299; font-size:120%" align="center"|''Koncilio de KalcedonioKalcedono''
|-
|colspan="2" align="center"|'''4-a [[Koncilio|Ekumena Koncilio]]'''
Linio 35:
|}
 
La '''Koncilio de KalcedonioKalcedono''' ({{lang-grc|Σῠ́νοδος τῆς Χᾰλκηδόνας|t=Sunodos tes Ĥalkēdonas}}, {{lang-la|Concilium Chalcēdōnēnse}}) estis unu el la unuaj [[koncilio|ekumenaj koncilioj]]. Ĝi okazis de la [[8-a de oktobro]] kaj la [[1-a de novembro]] de la jaro [[451]] en [[KalcedonioKalcedono (urbo)|Kalcedono]], urbo de [[Bitinio]], en nuna [[Turkio]].
 
Ĉi tiu estas la kvara el la unuaj sep ekumenaj koncilioj de la Kristanaro, kaj ĝiaj dogmaj difinoj estis tiame agnoskataj kiel neerariva de la [[Romkatolika Eklezio]] kaj de la [[Ortodoksa Eklezio|Ortodoksa]]. En tiu koncilio estis malakceptita la [[monofizitismo]], defendata de [[Eŭtiko]], kaj establigis la [[Kalcedonia difino|KalcedonianKalcedonan Kredkonfeson]], kiu priskribas la plenan dian kaj homan naturon de [[Jesuo Kristo]], dua persono de la [[Triunuo]].
 
En la [[Koncilio de Efeso]] ([[431]]) estis kondamnita la ''[[nestorianismo|nestoria herezo]]'' (''difizitoj''), kiuj defendis la du naturojn (dia kaj homa) de Kristo kiel tute sendependaj inter si, tio estas, Jesuo estis samfoje Dio kaj viro, sed formante kunmetaĵon de du malsamaj personoj. En la koncilio, Sankta [[Cirilo de Aleksandrio]] distingiĝis pro sia atako kontraŭ la [[tezo]]j defenditaj de la [[episkopo]] [[Nestorio]].
Linio 56:
La papo faris ĉion eblan por ŝanĝi la situacion: Li skribis al la imperiestro Teodozo la 2-a, al sia fratino [[Pulkerio]], kiu sin deklaris favora al la interkompreniĝo kun Okcidento, kaj eĉ intervenigis la imperiestron de Okcidento, [[Valentiniano la 3-a]]. En tiu tempo malfermiĝis granda krizo inter Leono la 1-a kaj Dioskoro, [[patriarko de Aleksandrio]], kiu eĉ ekskomuniis la [[papo]]n.
 
La forpaso de Teodozo en [[450]] ŝanĝis tiun kaosan situacion: Li estis sukcedita de Pulkerio; ŝi, kaj la edzo [[Marciano]] restis fidelaj al la tezoj de Flaviano kaj Leono. Fine ŝi decidis kunvoki koncilion, ne en [[Italio]], kiel pretendis la papon, sed en KalcedonioKalcedono, en nuna [[Turkio]].
 
== La Koncilio ==
La [[koncilio]] okazis en [[KalcedonioKalcedono (urbo)|Kalcedono]] en [[oktobro]] [[451]]. Ĝin ĉeestis 600 [[episkopo]]j, el kiuj nur du estis okcidentanoj, flankenlasante la pontifikajn legatojn. La prezidado estis okupata de la [[patriarko de Konstantinopolo]], Anatolio, apud la reprezentantoj de la [[Papo]]. La [[imperiestro]] Marciano decide subtenis la du naturojn de [[Kristo]]. En la dua sesio, estis agnoskata la Dogma Epistolo de la [[Papo]] kiel kred-dokumento. Dioskoro estis unuanime kondamnata -verŝajne la egiptaj episkopoj estis devigataj tion fari-, kaj ĉiuj liaj dekretoj estis senvalorigataj.
La sekvantoj de [[Eŭtiko]] devis akcepti la Epistolon por daŭre resti en la Eklezio. Tamen, dektri episkopoj malakceptis ĝin, argumentante ke ili akceptos nur la "tradician kredon".